Olay: Oğuzhan Uğur adlı sosyal medya ünlüsü yine "araplar toprak sattı" yalanına yaslanarak ortaya bir şeyler salladı ve kendince milliyetçilik kastı. Milyonlarca takipçisi de bu oltaya geldi. Buna cevap olarak da bir araştırmacı gazeteci içlerinde Yahudi kaynakların da olduğu toprak satma meselesinin yalan olduğunu ortaya koyan bir yazı yazdı. Oğuzhan Uğur yazının kendisini çürüttüğünün dahi farkında olmadan bu cevabı sanki onu destekleyen bir şeymiş gibi paylaştı.
Paylaştığım görselde başta Oğuzhan Uğur olmak üzere onun gibi her halttan anladığını sanan, "her şeyi araştıran" rolleri kesen ama aslında tam da görseldeki itiraf gibi sadece söylenene inanan ve aslında tek derdi şahsi arzuları ve hazları olan bir kitle var.
Madem anlamıyorsun ve senin olayın değil bu işler ne diye yorum yapıyorsun! Çocuklar ölüyor, masumlar vahşice öldürülüyor Alooo! Bunun sendeki karşılığı bu cümleler mi!
Bu kitle sosyal medyanın büyük çoğunluğunu oluşturuyor maalesef. Ve kim hazza oynarsa onun peşinden gidiyorlar. Gerçeklerle işleri olmaz ama her şeyi bilirler ve her şey hakkında konuşma hakkına sahip görürler kendilerini.
Sosyal medya ağzı olanın konuştuğu; telefonu olanın yazdığı bir çöplüktür ve yukarıdaki tipler gıdasını çöplükten alan hayatını bu çöplüğe bağlamış ve bu çöplük olmasa bir HİÇ olacak şahıslardır.
Bu varlıklardan her bir hücremizle iğreniyoruz.
Her bir hücremizle Filistine dua ediyoruz.
#gazze #filistin #hamas
Feyzullah Akdağ
Oğuzhan Uğur
Geçen biri şey diyor: "Kitap okuyacağıma sinemaya giderim ikisi de aynı para." Arkadaşın şundan haberi yok galiba: Sinemada başka birinin hayal gücünü izleyip para veriyorsun. Kitaplar ise hikayeyi kendi hayal gücünle şekillendirmene izin veriyor. O kadarcık parayı da çok görmeyin...
Aziz Şehitler Ruhunuz Şad Olsun
01. ABDULLAH TAYYİP OLÇOK
02. ADİL BÜYÜKCENGİZ
03. AHMET KARA
04. AHMET KOCABAY
05. AHMET ORUÇ
06. AHMET ÖZSOY
07. AKIN SERTÇELİK
08. AKİF ALTAY
06 Şubat 2023...
••
•
Oğuzhan Uğur ne güzel ifade etmiş; içimizdeki acıyı, sessiz çığlıkları..
—İnsan unutulmayanı nasıl hatırlatsın? Geçmeyeni nasıl ansın?
Deprem benim dünümde değil maalesef...
Yaşananlara çaresiz bugünümde. Benim de başıma gelir mi korkusuyla yarınımda..
Her an o korkuyla yaşamak, sevdiklerinin acı haberini almak bu hayattaki en son düşlediğimiz an değil mi zaten?
Tam 1 yıl önce çok büyük bir felakete uyandık. Belki bir çoğumuz orada değildik bedenen ama ruhen ve kalben hala oradayız. Günlük hayatta yaşadığımız sıkıntıların, saçma sapan can sıkıntılarının ne kadar basit olduğunu gösterdi bu acı olay bizlere. Buradan takipleştiğimiz arkadaşlarımızın ölüm haberlerini aldık. Acı vardı acı... Hep bir umut dayan dediğimiz, güzel haberlerini beklediğimiz kardeşlerimiz oldu. Ailesini kaybeden arkadaşlarımızın, acı çığlıklarına merhem olmaya çalıştık hep beraber elimizden geldiğince... Unutmadık, unutamayız... O acı günü yaşanmamış sayamıyoruz maalesef.
Evet bazı acılar hiç geçmeyecek...
Bazı sesler kulağımızdan,
Bazı görüntüler gözümüzün önünden,
Bazı acılar yüreğimizden asla silinmeyecek...
Nefes almaya utandık hepimiz,
Milyonlarca keşke sığdırdık o anlara dair...
Kelimeler tükendi,
Hayatlar tükendi,
Umutlar tükendi...
❝Hissedilen her şeye cümle kurulamıyor..❞ diyor ya 
Oğuz Atay cümlelerimiz, içimiz, ruhumuz, kalbimiz hep eksik kaldı o kara günden sonra...
😓
Rabbim tekrarını yaşatmasın inşallah bir daha 🙏
••
•