Freud'a göre hastaların anlattığı uydurma cinsel travma ve sapıklıklara ilişkin hikayeler, neyin yaşandığını değil, insanların nelerin yaşanmasını -gizlice- istediklerini gösteren bir koddu ve bu şekilde insanların henüz çocukluklarının erken safhalarındayken cinsel farkındalık sahibi oldukları ortaya çıkıyordu. Bu dönemde erkek çocuk kendini annesine yakın hissediyor ve babasını rakip olarak görüyordu (Oidipus kompleksi), tam tersi de kız çocuk için geçerliydi (Elektra kompleksi). Freud bu güçlü dürtünün kişinin hayatı boyunca sürdüğünü ve karakterinin belirlenmesinde rol oynadığını söylüyordu.
Sayfa 1029 - Yapı Kredi Yayınları.
Eksik Kalmış Bir Oidipus Kompleksi
Babamın ansızın bu dünyadan çekip gidişi, bana eksik kalmış bir Oidipus Kompleksi bağışlamıştı; evet, Üstben’im yoktu, ama saldırganlığım da yoktu. Annem bana aitti, hiç kimse ona sakin bir şekil de sahip oluşuma karşı çıkmıyordu; şiddeti de, hıncı da bilmiyordum; kıskançlık denen o zor öğrenilir şey benim için söz konusu değildi.
Sayfa 26 - Can YayınlarıKitabı okudu
Oidipus Kompleksi
Tuhaftır, ama Sophokles’in bu ünlü tragedyasından yüzlerce yıl sonra, Avusturyalı bir ruh hekimi, “Oidipus” tragedyasının akraba ilişkilerini kültür ve psikoloji tarihinin vazgeçilmez “öyküsü” olarak belleklere kazıyacaktır. Tuhaftır çünkü Sigmund Freud, Oidipus kompleksi modeline, doğrudan bu tragedyayı seyrettikten sonra değil de, bir başka büyük tragedyayı, W. Shakespeare’in Hamlet’ini seyrettikten sonra şekil vermeye başlar.
Psikanalizin bakış açısından, gelişim sürecinin her aşaması bir hayal kırıklığına tekabül eder -doğum (anneyle) bir olamamanın hayal kırıklığına, memeden kesilme ihtiyaç duyulan nesneyi kontrol edememenin hayal kırıklığına, Oidipus kompleksi her şey olamamanın getirdiği hiçliğin hayal kırıklığına, ergenlik ebeveynlerin otoritesine dair hayal kırıklığına vesaire.
Sayfa 132Kitabı okudu
Tutkumun kökenine gelince, onu ne bir psikanalistin yeniden oluşturmamı isteyeceği uzak ya da yakın tarihimde ne de çocukluğumdan bu yana beni etkileyen, kültürel duygu örneklerinde (Rüzgar Gibi Geçti, Phedre ya da Piaf'ın şarkıları, Oidipus kompleksi kadar belirleyicidir) aramak niyetindeyim. Tutkumu açıklamak değil -bu, onu bir hata ya da gerekçelendirilmesi gereken bir kargaşa olarak kabul etmek anlamına gelir- sadece sergilemek istiyorum.
Belki de hesaba katılacak veriler ancak somut verilerdir, bunu deneyimlemem için gerekense zaman ve özgürlüktür.
Sayfa 24 - Can YayınlarıKitabı okudu
