"Belki de
Hiç tanışmadık seninle
Yağmurlarda şöyle güzelce ıslanamadık
Kaç gemi batırdık gönül lımanında kim bilir?
Belki de hiç karşılaşmadık...
Hiç ağlamadık seninle
Gözyaşlarımızı sildiğimiz mendilleri yıllarca saklamadık
Adam akıllı hiçbir anımız da yok
Belki de boşa yaşadık...
Sen varken ben yoktum
Ben varken de sen...
Birbirimize hep geç kaldık
Birileri saatleri hep ayrılığa kurdu
Neden? "
.....................
Okan Savcı/Belki de
Ne acı bir şey bir bütün olamadan yarım kalmak.
Kullanılmak mı?
Belki de...
Bunun bir adı olmalı mutlaka.
Bir tarifi.
İçimdeki bu acı his, bu çok bilindik sancı...
Aman Tanrı'm...
Böylesini ilk kez yaşamışcasına afallıyorum.
Ama sanki çok iyi bildiğim bir şarkını ağlatan melodileri gibi de tanıdık.
Ne acı şey bir bütün olmadan yarım kalmak.
Yaşarken ölmek,
Ölüm gibi yaşamak.
Okan Kuzu
Vurulmuşum
Körpecik tavşanım
Vurulmuşum
Avcı baş ucumda
Akan kanımda boğulan Sevda
Çırpına dursun
Anlık hayalin var karşımda
Yüzümde acı tebessüm
Ağlamaklı gözlerim
Suspus dudaklarım
Birazdan acılarım dinecek
Yüreğim kanat çırpacak
İçimde yeşeren umutlara doğru
Yadırgamadan
Sahiplenerek
Konacak hasret dalına
Birden aklına dünleri gelecek
Neydim
Ne oldum Diyecek
Hayıflanarak...
Sizin hiç bir şarkı'yı ya da bir müziği defalarca başa sarıp dinlediğiniz oldu mu?
Oldu tabi. Dinlerken böyle kalbinizde hafif olduğu kadar ağır bir sancı,
Gözlerinizde hüzünlü bir buğu, Aklınızda kederli bir hatıra,
Parmak uçlarınızda ona birkaç satır yazmak için çaba...
Gece bitsin istersiniz, ama bitmez, uzadıkca uzar.
Müzik devam ettikce hatıralar film şeridi gibi geçiyor gözlerinizin önünden,
Her hatırada birer tane mutluluk saklıydı oysa,
Her hatırladığınızda yağmur damlaları gibi akan gözyaşları..
bir acı, bir sızı ve ardı arkası kesilmeyen sayısız sancı. bir umut penceresi ve kanlı pervazı. yaşam kokan avuçlar, dikişli bilekler. sana diye çıkılan yollar, dönüşü olmayan sokaklar.