Ahlaki sınırları olmayan insanlar kendilerini diğerlerinden özgür hissederler ancak sevgi ve aşk duyguları körelmiştir. Bukowski de tam olarak böyle bir karakter. Hayatına aldığı kadınlara sadık olamamasının sebebini yeterince iyi olmadıklarına yoruyor. İyi bir kadın yoktur boşuna aramayın diyor ama kitabın sonunda sara için kendinden ödün veriyor sanırım iyi kadınını buldu ( şimdilik )
Kitap beni rahatsız etti açık bir üslup kullanmasından dolayı. Ancak okuduğum diğer incelemelerde yeraltı edebiyatının tam da bu olduğu söylendi sonra bir Chuck geldi aklıma ve normalleştirdim bukoswkiyi.
Kitapta yerinde tespitler, aforizmaları vardı. Genel olarak sevdim
