''Yağmuru yabancı bulmadı kendine. Şimdi onun altında tek başına yürüse, gitse. Yıkasa hayalsizliğini, arıtsa sıkıntılarını. Bütün iç pürüzlerini eritse bu yağmur. Bütün pislikleri atsa. Bütün ödevleri, bağları, borçları. Kala kala bir o yabancı kadına, bir bodrum kat penceresinde gördüğü o ele geçmez yaratığa karşı duyduğu belirsiz duygular, anılar kalsa.''