Bütün yapraklarım açarsa
Kork
Çünkü yalnızlığım ben
Çünkü yoksulluğum ben
Tepeden tırnağa
Oktay Rıfat
CanKitabı okudu
Tut beni gülüm, bu benim elim,
Kurudu gözlerimin sevinci.
Ağzımın tadı yoksa, hasta gibiysem,
Boğazımda düğümleniyorsa lokma,
Buluttan nem kapıyorsam, vara yoğa
Alınıyorsam, geçimsiz ve işkilli,
Yüzüm öfkeden karaya çalıyorsa,
Denize bile iştahsız bakıyorsam,
Hep bu boyu devrilesi bozuk düzen,
Bu darağacı suratlı toplum.
“en konuşuyorum
hep yaşadığımı hatırlatıyorum kendime
diyorum ki işin acele
bir gün ne el kalacak tutmak için
ne de yürümek için bacak
ne bulutların seyri
ne de bir hatıra dünyamızdan
çünkü hatıralar kuşlar gibi
dal ister konacak
bir gün yaslanmak istesen pencereye
diz çökmek istesen nafile
iş işten geçmiş olacak.."
Sayfa 34 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
"ağaç konuşuyor
...korkmuyorum sizler gibi ölümden
çünkü toprağa karışınca
tekrar ağaç olmanın çaresini bilirim.."
Sayfa 33 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
"küçük bir lavanta çiçeği
sarışın arı
ve alabildiğine gelincik
düşünmeden sevdiğimiz bu anda
birdenbire başlayan gökyüzü.."
Sayfa 32 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
"denize baksam
kayığın hatırı kalır
ağaca baksam
bulutun
peki ya iskele.."
Sayfa 31 - Yapı Kredi YayınlarıKitabı okuyor
Agamemnon II
Hangi panayırda gördüm seni? Hangi bahçede buluştuk? Ellerin mi bu avuçlarından kayan?
Sayfa 24Kitabı okuyor
AGAMEMNON - II
Neye yarar bunca özlem, kavuşmak değilse kavuşmak! Yatmak değilse yatmak ve güzel değilse güzel!
Sayfa 23Kitabı okuyor
Agamemnon
Maskeler takıyorlardı yüzümüze, acılı ya da gülünç. Aynamız yok ki tanıyalım kendimizi.
Sayfa 18Kitabı okuyor
ELLERİ VAR ÖZGÜRLÜĞÜN 4
Ürünü ayırmışlar ağacından,
Tutturabildiğine,
Satıyorlar pazarda;
Emeğin dalları kırılmış, yerde.
Sayfa 9Kitabı okuyor
..
Mutluluk bir çimendir
bastığın yerde biter ..
Yalnızlık gittiğin yoldan gelir ..
* Oktay Rıfat
🌿👣
Ama ben eski zaman aşığıyım
Sevmek kadar katlanmak da gelir elimden..
Barışsın yüzünle yalnızlığım,yedi dağın ardında, büyüsün doyurmadan ,vakitsiz.
Sayfa 47
Aydınlık gölgesi gibi gelir peşinden
Yarı belinden yukarısı damların üstünde
Elini kaldırsa kırlangıçlar uçar
Dümen suyunda çıplak ağaçların
Erir bakındıkça gözlerinin mumu
Böyledir bu şehrin saatleri
Bu camların yüzdüğü karanlıkta
Sallarım bağırarak mendilimi
Yollar sende başlar sende biter
Açık denize dökülmeden önce.
Sayfa 40