Cemil Meriç, şu sözlerinde ne kadar da haklıdır: "Okuma içimizdeki meçhul âlemin kapılarını açan bir anahtar.
Sayfa 23
Oku,çünkü okuduğun kadarsın!!
'Kitap okumanın tek sakıncası; insana başka kitap okuma arzusu vermesi..'
Okuyan adamın beyni kıymet kazandığı kadar, davranışlarına da bir vakar bir olgunluk sirayet ediyordu.
Bir arama bulma serüvenine dönüşürse okumak, işte o zaman okuyabiliyoruz demektir.
Okumak, her durakta yeni bir şeyler bulmaktır.
Dizilmiş, basılmış, sayfaları bağlanmış, formları dikilmiş bir kitap elimize geldiğinde okumaya hazırdır, doğru. Ama bu hiç bir şey değil daha. O kitapta yazarın ve baskıyı gerçekleştirenlerin emeğine, okumanın yapıcı, kurucu, yeniden üretici emeğini eklenmedikçe, hiç olmazsa o okuyan için o kitap var olmamış demekdir.
Sayfa 28
Bir tek türü okumayı bilenler, okunacak yazı sayısınca okuma türü olduğunu bilmeyenler, okumayı bilmiyorlar demektir.
Doğru ve zengin anlamayı neye borçluyuz?
Cevabı çok basittir: Elbette okumaya, çok okumaya ve konuyu önce okumalarla bilmeye borçluyuz. Buna da kısaca birikim diyoruz.
Sayfa 26
İnsan kendini ve evreni tanımak için okumalı önce. Kimdir, niçin vardır, sonu nedir? Kim var etmiştir kendini ve evreni, ne istemektedir kendisinden? Varoluşun amacı nedir? Herkesin peşinde koştuğu mutluluk nedir, nasıl elde edilir?
Bunlar haliyle bizi "neler okumamız gerektiği "ne götürür.
Okumanın ne büyük bir harika ve fayda olduğunu anlamak zor değildir. Öyle olunca "Niçin okuruz?" sorusunun cevabı da açığa çıkacaktır: Faydalanmak ve mutlu olmak için.
Sayfa 20
