Herkes yaptıklarından bahsetti. Ben yaşadıklarımı anlatmak istedim
Ben hayallerimden ve hedeflerimden ilk bahsettiğim de bana söylenen ilk şey "orta okul mezunu bir kadının yazarak başarıya ulaşamayacağı" oldu. Bir kadının istediğinde neleri başarabileceğini, kadının kendi kendine yetebileceğini idealleri ve hedefleri olabileceğini önce kendi çevreme sonra da bu düşüncede olan herkese bu ödülü alarak kanıtladığımı düşünüyorum.
Bana inanmayan herkese kısaca bir not düşmek istiyorum. İnanan kadınlardan nefret ediyorsunuz çünkü size göre inanmışlık az gelişmişlik. İnanmayan kadınlardan da nefret ediyorsunuz çünkü inanmamışlık yobazlık. Mini eteklileri acık olduğu için çarşaflı olanları kapalı olduğu için eleştiriyorsunuz. Güçlü ve kendi ayakları üzerinde duran, karakteri ile var olan, kadınları istemiyorsunuz çünkü, korkuyorsunuz. O kadar tutarsız tutumlarınız var ki kadın olarak bizleri artık belli kalıplara koymaya çalışmanızdan bıktık.
Ben cesaretimi direnen tüm cesur kadınların cüreti ile kuşattım. Unutmayın her kadının mutlaka anlatılmaya değer bir hikâyesi vardır.
Ben bu ödülü yüz yıllardır sesini ve ismini duyuramamış toplum içinde yer edinememiş, dayatmalara ve ötekileştirilmelere maruz kalan tüm 
İsimsiz Kadınlar adına alıyorum. Teşekkür ederim.
gazeteavrasya.com/yilin-en-iyi-ka...
instagram.com/reel/C1zA8EUM9q...
İstifa ettim!
An itibariyle 4 yıl okuduğum, uğruna türlü eziyetler çektiğim, okul yollarında ağlayıp zamanında jüriler karşısında ezilip büzüldüğüm mimarlık mesleğimden resmen istifa ettim. Bu kararı almak hiç kolay olmadı.
Artık başka bir işim var ve 3 yıl süren işsizlik sürecime kendi ellerimle son verdim. 3 yıl içerisinde mimarlık mesleğinden kazandığım miktar "0 TL" oldu. Oysa benden talep edilen oda aidatı miktarı her yıl hiç sektirmeden 360 TL'ydi.
Bu yolda en büyük yardımcılarım 
Ayn Rand'ın 
Hayatın Kaynağı kitabındaki Howard Roark ile 
Albert Camus'nün bireysel başkaldırı üstüne söylediği fikirleri oldu. Geleceğimi başkalarının benim için belirlemesine izin vermeyeceğim, kendi geleceğimi artık sadece kendim belirleyeceğim.
Yazımın devamı için : twitter.com/oguzakturk/stat...
Çocukluğumun geçtiği mahalleye çok çok uzun yıllar sonra tekrar gitmek nasip oldu.Oturdugumuz sokak çıkmaz sokaktı.O sokağın başına geldiğimde sanki bütün hatıralarım iyisiyle kötüsüyle yavaş yavaş zihnimde canlanmaya başladı.Epeyce bir zaman sokağın başında kalakaldım.O beton sokakta oradan oraya koşan çocukların kendim olduğu günler tekrar
Bir öğretmen olarak unutmayacağım bir saçmalığı sizinle paylaşmak istiyorum zira bu mesleği öğrenciden çok diğer unsurların nasıl verimini, enerjisini düşürdüğünü birilerinin söylemesi lazım. Pek çok meslektaşim da benimle aynı dertleri paylasiyordur eminim. Gelelim hikayeye:
Şırnak'ta birleştirilmiş sınıflı bir köy okulunda görev yapiyorum.