Akış
Ara
Mesajlar
Bildirimler
Kaydedilenler
Ne Okusam?
Profil
Gönderi Oluştur
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.36.21
GÜNÜMÜZ GENÇLİĞİ
Okul hayatlarından kurtulan gençler ve özellikle babaları kendilerine söz geçirememiş olanlar, her türlü akıl dışı iş ve davranışa atılıyor, hiçbir davranış kuralını bilmiyorlar.
Ahlaki davranış kurallarının sebeplerinden habersizler; tutunup dayanacakları bir esasları yoktur ve hayatın şiddetli zorlukları bunlara sıkı bir eğitim dersi vermedikçe, toplumun fevkalade zararlı organları olup kalırlar.
Avrupa eğitim tarihinin başında, yalnızca prenslerle soylular okul eğitimi görmekteydi. Bunlar, toplumun değer verilen biricik üyeleriydi çünkü; toplumun geri kalan üyelerinden ise işleri güçleriyle uğraşmaları ve gözlerinin pek yukarıda olmayıp azla yetinmeleri beklenmekteydi.
Katılır mısınız?
Aileler çocuklarını ilerideki yaşamlarında kendilerini bekleyen ödevlerin üstesinden gelebilecek şekilde eğitebilselerdi, okul eğitimi diye bir şeye gerek kalmazdı.
Unutulmamalıdır ki aile, her koşulda çocuğun ilk ve daimi eğitmenidir. Okulun farkı ise aile terbiyesinden farklı bir müfredata sahip olmasıdır. Yani okul eğitimi, aile eğitiminin yerini tutmaz. Buna rağmen birçok aile, çocukları okula başladıktan sonra aile içi eğitimi ikinci plana atıp eğitim görevini okula devreder. Oysa ailenin eğitim görevi, üzerinden atamadığı ve atamayacağı en önemli görevidir. Bu görev mecburi yapılması gereken bir ödev değil, kalp atışı kadar doğal bir eylemdir.
Sayfa 32
Galatasaray’ın kuruluş tarihi 1868’dir. Tanzimat ricali Mekteb-i Sultanî denen bu okulu niye kurdu? Belli ki yabancı dil eğitimi görmek lâzım. Bu yapılıyor İstanbul’da. Cizvitler, Lazaristler yani Saint George rahipleri, Benediktenler, gelmiş bir sürü okul açmışlar, millet çocuklarını bunlara yolluyor. Tanzimat’ın büyükleri düşünüyor: “Batılılık lâzımsa, onu da biz yapmalıyız.” O zaman Galatasaray kuruluyor.
Finlandiyalılar, "Okul bizim en büyük zenginliğimizdir. Sizin Ural ve Sibirya madenleriniz bizde yoktur. Doğa bize karşı cimri davranmıştır. Bütün bu eksiklikleri emeğimizle telafi etmemiz gerekir. Halkamızdan verebilecekleri her şeyi istemek zorundayız. Fabrikalarda İngiliz çeliği işlenerek nasıl şekillendiriliyorsa bizlerbde okullarda gençlerimizi öyle şekillendiririz. Eğitim sayesinde burada, taş ve bataklıklar arasında, Rus halkının henüz uzak olduğu gayet güzel bir yaşam yarattık. Elimizden eğitimi alırsanız mayasız bir hamur gibi çökeriz," der
Eğitim çok önemlidir, fakat bu kültürün ancak küçük bir bölümüdür. Kültürün büyük bir bölümü okul öncesinde ve okul dışından kazanılır. Eğitimi okulla sınırlamak ve öyle sanmak yanılgısı kültürün de okuldan alınıp verildiği hatasını doğurur. İnsanlar birbirlerine benzer çünkü kültürleri benzer, farklıysalar gene kültürleri yüzündendir. Çünkü insanlar kültürlerinin sonuçlarıdır.
William Godwin, F.Ferrer, Ivan Illich ilk kez bu sisteme karşı çıktılar
Radikal eleştirinin belli başlı temaları; okulun politik, toplumsal ve ekonomik gücü etrafında toplanıyor. Ulusal bir hükümetin denetimi altındaki devlet okulu eğitiminin, uyguladığı eğitim sistemi aracılığıyla kaçınılmaz olarak, hükümetin buyruklarına körü körüne boyun eğecek, kişisel çıkarlarına ters düştüğünde ve akıl dışı olduğunda bile, hükümetin otoritesini destekleyecek ve "doğru ya da yanlış olsa da benim ülkem" türünden milliyetçi bir görüşü benimseyecek vatandaşlar üretmeye yönelik girişimlere yol açtığı, vurgulanan görüşlerden biriydi. Bir diğer radikal eleştiri konusu da; okul eğitimi sistemlerinin, uygulanan eğitim süreci boyunca, monoton, sıkıcı ve kişisel tatmin vermeyen işlerde çalışmayı kabul etmek üzere yetiştirilmiş işçiler üretmede kullanılmaları olmuştur. Bu işçiler, endüstriyel sistemin otoritesini kabul ederler ve sistemde herhangi bir köklü değişiklik arayışına girmezler.
Özellikle Trablusgarb Savaşı, Balkan faciası, Türk unsura milliyetçiliğin etkisinden önce de nazari değil, tecrübi olaylarla ve silinmez izlerle Türk kimliğini öğretmiştir. Bu nedenle bugünkü milliyetçilik ve temelde Türk milliyetçiliğini okul tarih eğitiminin eseri olarak gösteren yazarların gerçekle pek bağı
yoktur. Türkiye’de okul tarih eğitimi, kitlelere herhangi bir şeyi aşılayamayacak kadar zavallı durumdadır ve hep öyleydi (Cumhuriyetin ilk yılları hariç).
Sayfa 30 - Kronik KitapKitabı okuyor
Tavşan, kuş, balık, sincap, ördek ve öteki hayvanlar bir okul kurmaya karar verirler. Her biri, birer öğretim izlenesi hazırlamaya koyulur. Kuş uçmanın, balık yüzmenin, sincap ağaca tırmanmanın ve öteki hayvanlarda kendi özelliklerinin öğretim izlencesine alınmasında diretirler. Böylece, öğretim izlencesine hayvanların tümünün önerdikleri dersler konulur. Hayvanların tümünün, bütün derslere katılmasını zorunlu kılmak gibi büyük bir yanılgıya düşerler. Tavşan koşma dersinde en başarılı hayvandır; hiçbiri onun gibi koşamaz. Ama öteki hayvanlar, tavşanın uçmayı öğrenmesini iyi bir zeka ve duygu eğitimi olacağında diretirler. Böylece tavşan uçma dersine katılmak zorunda kalır. “ Haydi, uç bakalım tavşan” derler. Zavallı kücük tavşan havaya sıçrar, yere düşer, bir bacağı kırılır, kafatası çatlar. Beyni zedelendi için, daha sonra iyi koşamaz bile artık…
