Varoluşçuluğa dair okuduğum en keyifli kitaplardan bir tanesiydi . Varoluşçuların yaşamları , birbirleriyle ilişkileri , düşüncelerindeki kırılma noktaları , dönemin sorunlarına verdikleri tepkiler çok güzel işleniyor... “Hayatlardan ziyade felsefelerine , fikirlerine eğilseydi keşke” dediğim yazar kitabın son cümlelerinde bana yanıt veriyor ve
21.yy insanının “özgür” olduğuna inandırılıp aslında köle yerine konulduğunu çok güzel anlatmış. Tabi ki eğitim perspektifinde. Özellikle kitabın son sayfalarında transhümanizim düşüncesiyle okuma yaptım. Faydalı da oldu.
Yaşam ve ölüm iki ince çizgi...
Bu iki uç kavramda ne yaparsan sana o kalır. Geriye dönüp baktığında dilinden düşmeyen keşkeler, tamiri olmayan pişmanlıklar varsa; kaçınılmaz olan derin uykuya, gözler ıstırap halinde sarsıcı şekilde kapanır.
Tolstoy yine niceliğin değil niteliğin önemli olduğunu; bir kitabın değerinin sayfa sayısı ile değil ancak iletmek istedigi mesaj ile ölçülebileceğini göstermiş. Bir günde biten ama etkisi uzun süren eserde İvan İlyiç'in yaşam öyküsü anlatılıp ölüm öyküsüne daha çok yer verilmiş. Beni en derinden etkileyen yer ise hasta yatağında geçmişini sorgulaması ve eline kalan sadece birkaç mutluluk olması. Bu mutlu anların ise çocukluk döneminden ibaret kalması...
Bir kişinin toplum dayatması yüzünden özenti bir hayat sürmek için tüm yaşamını buna heba etmesi... Okuyunca korkunç gelen ama düşünüldüğünde zaten yaşanılan bir durum.
Hastalık sürecinin sevgi ve şefkat ile daha kolay atlatılabileceği de burada bize mesaj olarak verilmiş. Bir insanın düşündükleri ile kendisini amansız bir hastalığın pençesine nasıl düşürdüğü gözler önüne sürülmüş. Belki eşi, belki çocukları, belki arkadaşları koşulsuz bir sevgi ile yaklaşsa idi bu kadar kısa sürede gözlerini dünyaya kapatır mıydı, müphem..
İyi ki kitaplar var...
İnsanın ve bir kelebeğin gelişim seyri birbirine benzer.
Kelebeğin koza evresi insanın çocukluğuna denk gelir. Larvanın kozasını oluşturduğu evre çocukluğun 0-3 yaş arasını yani bebeklik dönemini kapsar. Kendini koza içine alan larva bulunduğu yerin sıcaklığından emindir ve kendini güvende hisseder. Bebek de yakın temasta bulunduğu ebeveynin
Eleştirmekten korkanlar, eleştirilmekten korkanlar bırakın bir klasik kitabı yazarların gönderdiği kitapların eksiklerini bile söylemekten korkanlar, lütfen yorumumu okumadan yavaş yavaş uzaklaşınız. Çünkü dünya okuma listelerinin yada mutlaka okumanız gereken kitaplar listelerinin başını çeken 1984 asla beklediğim etkiyi yaratmadı bende. Ve bence
"Buradan gitmeli tek çare bu, baba. Ama onun Gregor olduğu düşüncesini kafandan atman gerek. Bizim asıl felaketimiz, bunca zaman bu düşünceye inanmış olmamız. Fakat o nasıl Gregor olabilir ki? Gregor olsaydı eğer; insanların böyle bir hayvanla yaşamalarının olanaksızlığını çoktan anlar ve kendiliğinden çıkıp giderdi.."
Böceğe dönüşmeden önce ailesine ve çalıştığı iş yerine oldukça faydası dokunan hatta köle gibi çalışan uslu cocuk Gregor Samsa bir sabah uyandığında kendisini dev bir böceğe dönüşmüş olarak buluyor. Maalesef bu durumu ne müdürü ne de ailesi kabulleniyor. Çünkü Gregor artık köle gibi onlara çalışamayacaktı ve onların beklentilerini karşılayamayacaktı. Ve Gregor'un ailesi artık Gregor'un düzeleceğinden umutlarını kesince Gregor'u terk etmeye karar veriyorlar ve Gregor'un ölümünden sevinç duyuyorlar.
Gregor Samsa'nın böceğe dönüşmesini insanın değişmesi, toplumdan ve toplumun beklentilerinden farklı hareket etmesi, sürüden ayrılarak bireyselleşmesi olarak yorumlayabiliriz. Ve toplum bu bireyselleşen insanı olduğu gibi kabullenmek ve koşulsuz sevmek yerine, genelde onu dışlaması günümüz toplumunda ne yazık ki daha büyük bir ihtimal. Çoğu insanın en ufak bir düşünce farklılığına dahi tahammülü yok ne yazık ki. Peyami Safa' nın da dediği gibi "Suçlamak anlamaktan daha kolaydır. Çünkü anlarsan değişmen gerekir."
Koşulsuz sevginin olduğu yarınlara...
