Hamalı,köylüsü,tüccarı,ressamı,şairi,zengini,fakiri,talebesi, her türlü insanın
gezdiği sergide ki resimlerde insan yüzleri,dertli,solgun,bitkin,dünyasından vazgeçmiş…Bu yüzleri bir tablonun içine yerleşmiş Balaban.İnsan bu yüzleri teker teker bakınca içine bir karamsarlık çöküyor.Ama resimden.
şöyle azıcık uzaklaşıp,topuna birden.
bakınca iş değişiyor.Bir umut ışığıdır sarıveriyor insanın içini.