Kabul etmek lazim bence dizisi daha iyiydi, kitap bana çok fazla hitap etmedi açıkçası... Bu arada diziyi izleyip kitabı okumak isteyenlere benden bir sürpriz gelsinn kitapta Finn diye biri yok! Dizide ilk bölümlerde ölen Wells ise burda Clark'ın uzatmalı aşkı ve ben bu çifti bir türlü sevemedim :( Diziden kalma reddetme algısından sanırım, biraz da istediğim çiftin olmamasından kaynaklanmış olabilirr kabul ediyorum ;) Bendeki bad boy sevgisi ne olacak bilmiyorum zaten, bu yüzden dizide de hep Bellamy-Clarke isteyen bir tarafım vardı. Bu hayalim kitapta bi süreliğine de olsa gerçekleşmiş oldu ama bakalım ;) Birbirlerine çok zıt gözükseler bile ben birbirlerini tamamlayacaklarını düşünüyorum. Kitapta diziden farklı karakterler de var, bir yandan onların başından geçenleri de okuyoruz. Sırlar, entrikalar, of off yanii... Burda geminin ve yönetimin acımasızlığı daha belirgin ve bariz ya da ben öyle hissettim. Bu arada dizide ayılıp bayıldığımız bir karakterden kitapta nefret edebiliyorsunuz, baştan uyarayım sizleri ;) Önce dizisini izlediğim için diziyle karşılaştırmalı bir kitap yorumu oldu ama elimde değildi. Bakalım 2.kitapta olaylar nasıl olacak, diziden farklı mi gelişecek? İlk kitabı çok beğenmesem de bu yüzden 2.ye bakmayı düşünüyorum. Herkese iyi okumalar ;)
Düşünmek eylemini rahatça yapabilmek ve bunun aslında büyük bir nimet olduğunu anladığım bu kitap, büyük bir merak içinde beklediğim ve en sonunda okumak nasip olan bir kitaptı. Kitabın 1984 yılından seneler öncesine yazılması dönemin özelliklerini yansıtacağını düşündüm ancak asıl gerçek şuan günümüzü yansıtacak şekilde olması beni şaşırttı. Aslında kitapta bahsedilen ülkedeki her ayrıntı birer sembol ve hepsinin gerçekle bir bağlantısı var. Sürekli izlenen parti üyeleri ve iktidara muhalefet herhangi bir düşünce eyleme yer yoktur. Farklı olanın cezalandırıldığı bir sistem söz konusudur. Winston' ın tuttuğu bir günce vardır ve bunu O'Brien 'a tutmaktadır. Onu bir dost, arkadaş hatta belki bir düşman bile olsa ona bir şeyler anlatmak onun halen var olduğunu hissettirmektedir. Julia ise Winstondan başka diğer bir karakterdir o Winston dışında bu duruma karşı elinden hiçbir şey gelmeyeceğini düşünmektedir. İkili arasındaki ilişki ile Winston 'ın halen düşündüğu iki kere ikinin dört ettiğini, tarihin aslında böyle olmadığını saptırıldığı ifade edebildiği her yerde her düşüncenin tek bir insan bile olsa umudunun olduğu gelecek yıllara olan inancı var olabilecek mi yoksa varlığıyla direnişini sürdüremeyip boyun eğecek mi? İşte bu sorunun cevabını irdelemek isteyen herkese önerim.
Son olarak belki kitapla alakalı değil ama hocamın hediye ettiği bu kitabı sindirerek okumak istedim. Çünkü okuduğum bir çok kitap ve kurguya göre ağırdan alınıp tekrar tekrar okuyunca her kelimesinden farklı anlamlar çıkartmak pek tabi mümkündü çünkü.
Sadece bir kere okuyarak Risale-i Nur'dan Sözler kitabını eleştirmek ne haddime ? Aşağıdaki konferansı okursanız şayet, Üstad ve Risale-i Nurlar hakkında genel bir bilgi edinmiş olacaksınız. Kendinize bir şans verin. Bu kitap okuduğunuz kitaplar gibi değildir. Okuyarak zaman kaybetmiş olduğunuz tüm kitaplara lanet okutur,
“Etrafın seni sıktığı zaman kitap oku… Ben şimdiye kadar her şeyden çok kitaplarımı severdim. Bundan sonra her şeyden çok seni seveceğim ve kitapları beraber seveceğiz. İnsan muhittin bayağı, manasız, soğuk tesirlerinden kurtulmak istediği zaman yalnız okumak fayda verir. Bana en felaketli günlerimde kitaplarım arkadaş oldu. Fakat bu yetmiyor
Virginia Woolf'un 'kadınlar ve kurmaca' konusu üzerine yazmış olduğu deneme türü bir eser.Kadınların edebiyat alanında neden hiç eserlerinin bulunmamasını-bulunamamasını- ele alıyor.Kadınların sadece ev işi yapmak ya da bir bebek dünyaya getirmek dışında pek bir işlevinin olmadığının düşünüldüğü zamanlar.Çok eski de değil 16.-19. yy. arası
Kayıp Zamanın İzinde'nin ikinci kitabı olan Çiçek Açmış Genç Kızların Gölgesinde beni benden aldı. Kitabı sadece Proust'un serisinin devamı olduğu için, hakkında hiçbir fikir sahibi olmadan okumaya başladım. Böyle olunca da Proust'a hayranlığım daha da arttı. Tıpkı Proust'un belirttiği gibi; hayallerde, gerçek dünyadakinden daha fazla güzelleşen
