Nasıl bakmalı?
Evet, hayat imtihanlarla doludur. Evet, bu imtihanlardan bazıları"ölseydim daha iyiydi" dedirtecek kadar zordur. Lakin bu imtihanları yaşarken "ah her şey ne kadar kötü, çok mutsuzum" deyip durmak mutsuzluğu artırmaktan ve süreci zorlaştırmaktan başka bir işe yaramaz. Bunun yerine başımıza gelen her musibeti "geçecek" gözlüğüyle görmek "bu olay bana ne öğretiyor" sorusunun peşine düşmek ve bu süreci güçlü atlatabilmek için bolca dua etmek zorluğu tamamen ortadan kaldırmasa da üzerimizdeki etkisini azaltacak bir katkı muhakkak sağlayacaktır.
Sayfa 65Kitabı okudu
Zamanlardan birinde bir derviş müritlerine sorar:
"İnsanlar neden öfkelenince bağırırlar?
Müritlerden biri, "çünkü kızmış olurlar ve bunu kızdığı kişiye duyurmak isterler," der.
Derviş tekrar sorar:
"İyi de kızdığı kişi yanındaysa, duyurmak için bağırmasına gerek var mı?"
Müritler bir an şaşırır ve gerçekten gerek olmadığını düşünür. "Peki o zaman bağırma nın sebebi nedir?" diye sorarlar dervişe ve derviş der ki:
"İnsanlar kızınca kendilerini duyurmak için bağırırlar, bu doğru çünkü kızdıkları kişi bedenen yanlarında olsa da, kalben uzaktadır o an. Bağırmanın amacı kalbin sesini kalbe duyurmaktır. Ama şunu unuturlar, kişi bağırdıkça kalp daha da uzaklaşır. Kalpler uzaklaştıkça kişi daha da bağırır."
Sayfa 53Kitabı okudu
Her insanın hayata baktığı bir penceresi vardır. Pencereden görünen manzara bazen aynı gibi olsa da , kimi insanın baktığında gül bahçesi, kiminin diken demetleri, kiminin bahçenin ardındaki çöplükleri görmesinin nedeni budur. Nitekim HAYATA BAKTIĞIMIZ yer HAYATI GÖRDÜĞÜMÜZ yerdir..
Sayfa 46Kitabı okudu
Okur Takip Önerileri
Çocuklar ve masumiyeti..
Ramazan ayıydı. İftar misafirimiz gelecekti. Sabahtan beri temizlik, yemek, hazırlık derken çok yorulduğum bir koşuşmanın içine girdim. Mutfakta son hazırlıkları tamamlıyordum ki, 5yaşındaki kızımın sesinin çıkmadığını farkettim. İçimden eyvah muhtemelen bir işler karıştırıyor diye düşünerek korkuyla içeri gittim. Bir de ne göreyim haşhaş poşetini almış ve tüm koltukların , halının üstüne haşhaş sermiş. O an kan beynime sıçradı. Tam bağıracaktım ki , kendimi zor da olsa durdurup 'az sonra misafirimiz gelecek , neden bunu yaptın kızım' diye sordum. Masum bir tavırla 'hani sen pastaların üstüne süs döküyorsun ya ben de misafir için evimize süs döktüm.' dedi. O an çocuğuma bağırmadığım için şükrettim..
Sayfa 38Kitabı okudu
