Yine bir süre sustuktan sonra, tuhaf biri olduğumu, beni kuşkusuz bu yüzden sevdiğini ama belki günün birinde yine aynı sebepten nefret edebileceğini mırıldandı.
Gülümsedim, ama hayalim yine aynı ciddi ve kederli ifadeyi korudu.
annem... sık sık, insanın sonunda her şeye alışacağını tekrarlardı.
Reader Follow Recommendations
“Gökyüzünü göremediğin her yer kötüdür.”
Doğru demişler, insan yetinmek nedir bilmez diye. Verirsin, daha çok ister; yine verirsin, daha da çok ister. Yetinmek, insana özgü yüce (!) bir tutku.
Oğlum okumayı öğrenecek, bütün o kitapları okuyacak. Oğlum yazmayı öğrenecek ve yazacak. Oğlum sayıları öğrenecek. Bütün bunlar bizi özgür kılacak, çünkü o bilgilenmiş olacak, bizler de ondan öğreneceğiz.