Kitabı bitirmeye kendimi zorluyorum. İlk olarak Madalyonun İç ini okuyup bu kitabı aldım. Ama hayal kırıklığı. Bunu okumaya devam edemiyorum. Bilmiyorum ben sevemedim.
Güncelleme:
Kitap başta sayfalarını zor cevirtiyor insana. Hikaye çok sıkıcı bir yere gidiyor. O yüzden bu kitabı okumak zamanımı aldı. Başta 5-10 sayfa zorla okurken, dün bir baktım kitabı bitirmiştim. Zaten kaliteli Romanlar bana göre sonradan içine alıyor sizi, sürükleyip gidiyor. Bu hikaye nereye gidecek diyip sıkılırken bir bakmışsınız bitivermiş. Bu kitapta yaşadım.
Hikayemizin ana kahramanı Kenan Baran. Zaten kitap onun da isteği üzerine basılıyor. Kitapta şöyle diyor Kenan Baran "İnsanlar okusunlar ki ibret alsınlar." ... Başta sinir olduğunuz Kenan Bey'e sonunda çok şaşkın kalarak acıyorsunuz. Küçüklüğümüzde yaşadığımız her şeyin bizim kader motofimize işlendiğini Gülseren Budayıcıoğlu'nun bir kitabında daha görüyoruz... Bu Romanın yaşanmış olması, kitabı bitirdiginizde içinizde garip bir his bırakıyor.
Bence okunması gereken bir kitap. Size çok şey katacağı kesin...
