Dergiyi okumaya çalıştı. Sayfalar onu yordu. İnsanların yazacak bu kadar çok şeyi nereden bulduklarını düşünerek uykuya daldı.
Entelektüel boşlukları kendini belli ediyor, yüzeysel beyinleri bomboş olan insanlar Martin'i sıkıyordu.
Yaşama hasret duymayan yaşam, bitmeye mahkumdu.
Reader Follow Recommendations
Benim dışımda olan, ben olmayan bir şey için istiyorlar!
Kemiklerimin üzerindeki yine aynı et, ellerimde ve ayaklarımda yine on parmak var. Aynıyım.
Martin, gözleri önündeki gençliğinin gölgesine ağlayası geldi.
O günkü yaşadığı şoku kafasından atamıyor, topluma da ufacık bir saygı duymuyordu.
Hiçbir şeyi umursamıyordu. Herkesi affetti...
Ama deli akan kanı damarlarında dolaşmamış kalbi güm güm atmamıştı, bir de üzerine yüreğini simsiyah bir hüzün dalgası sarmıştı.
Bu kapkaranlık dünyada bir ışık huzmesisin benim için.
Ne yapacağını bilmiyordu, üstelik bir şey yapma hususunda acele de etmesi gerektiğini de hissetmiyordu
Duyguları sanki donmuştu.
İçindeki sersemlik veya uyuşukluk kaynayarak bilincini ele geçirdi.