"ben kendimi tanırım harriet; benim faal, meşgul bir aklım vardır ve birçok bağımsız kaynağa sahiptir; kırk elli yaşımda niye yirmi bir yaşımdakinden daha fazla uğraş ihtiyacı duyayım, anlamıyorum. kadınların olağan göz, el ve akıl uğraşları bana o zaman da şimdiki gibi ya da önemli bir fark olmadan açık olacak. daha az resim yaparsam daha çok kitap okurum; müziği bırakırsam halı işine başlarım. ilgilenecek şeyler, sevilecek şeyler, ki en büyük sorun bunlar, yani evlenmeyince bunların da olmaması ihtimaline karşı yine şanslıyım çünkü ablamın çok sevdiğim çocukları var. her durumda, yalnız bir hayatın ihtiyaç duyabileceği her türlü duygu bolca mevcut olacak. her umut ve her korkudan da bolca mevcut olacak; kimseye bağlanmamam bir anneninkine benzer olabilirse de benim konfor anlayışıma eften püften şeylerden daha uygun. yeğenlerim işte, çoğu zaman yanımda bir yeğenim olur."