yeter yoruldum yeter taşları okumaktan
kıpır kıpır rasgele kumaş içinde
gövdemde gezinen bir sokucu böcek
şimşekler tütünler dökülüyor avuçlarımdan
karanlıkta sarı köpek, vebası sabahın
gecenin kara kadavrası büyüyerek
sızıyor ter içinde şakaklarımdan
kullanmaktan kaçındıkça ürkek
dünya gibi ben gibi sözcüklerle yaratmak
dünya benim