Aklına bir cümle takılır. Cümlenin tamamı, söyleyenin sesi, duyduğun an ne hissettiğin her şey aklındadır ama cümleyi kimden duyduğunu bir türlü hatırlayamazsın. Mümkün olsa da elimi Beynimin içine sokup kurcalaya kurcalaya çıkarsam dersin ama elbette mümkün değildir. Zamanla bu cümleyi Başka şeylerle bağdaştırırsın aklında; Örneğin bir şarkıyla, bir şiirle, bir kişiyle... Fakat bunların hiçbiri doğru değildir. O küçücük cümle günlerce, aylarca, Hatta bazen yıllarca beynini kurcalar durur. Işte öyle bir cümlesin sen. Hep seni düşünmüyorum da aklımda bir yerde sürekli yerin var. Bir gün seni aklıma hangi olay, hangi ses, hangi his yerleştirdi bulup o dakika kazıyacağım beynimden! Şimdilik olduğun yerde kal! Sakın kıpırdama! Eller yukarı!
Ah Şu Lanet Başağrısı
yine başladı başım
yine dünyam kapkaranlık
*
ne aspirin ne novaljin ne şurup
eczanelik ağrı değil bu benimkisi
değil dostlar
---beyin değil
----işte elektrosu
İleriye doğru gitmemek, olduğu yerde kalmak, kısaca insanın kendisine sahip olduğu şeylere bırakması, aslında bir rahatlık arayışıdır. Çünkü insan, sahip olduğu şeyleri tanır ve onlarla beraberken rahattır, onlara sıkıca tutunabilir. İnsanlar genellikle bilinmeyene ve tanınmayana atılmaktan korkarlar. Belki adımı attıktan sonra korkacak bir şey olmadığı ortaya çıkar ama harekete geçmeden önce olay bize tehlikeli, bu yüzden de korkutucu gözükür. Eski ve denenmiş olan, güvenlik verir bize ya da en azından biz öyle düşünürüz. Oysa her yeni adım, başarısızlık tehlikesini beraberinde getirir. İşte bu özellik, insanların özgürlükten korkup kaçmalarını da en önemli nedenlerinden biridir.
Sayfa 141 - SayKitabı okudu
Yıldız büzüştükçe, yüzeyi yakınındaki çekim alanı
gittikçe şiddetlenir ve ışık konileri daha çok bükülürler. Bu
da ışığın yıldızdan kaçmasını zorlaştırır ve uzaktaki bir
gözlemciye göre ışık daha sönük ve kızılımtrak görünür.
Sonunda yıldız belli bir kritik çapın altına düşünce
yüzeydeki çekim alanı o denli şiddetli ve ışık konisi o denli
bükük olur ki, artık ışık kaçamaz (Şekil 6.1), Görelik
kuramına göre hiçbir şey ışıktan hızlı gidemeyeceğinden,
eğer ışık kaçamıyorsa, hiçbir şey kaçamaz; her şey, kütlesel
çekimin etkisiyle geriye döner. O halde öyle birtakım
olaylar, uzay-zamanının öyle bir bölgesi vardır ki, ondan
kaçılıp uzaktaki bir gözlemciye ulaşılamaz. Bugün kara delik
dediğimiz işte böyle bir bölgedir. Kara delikten çıkmayı kıl
payı başaramayan ışık ışınlarının yollarının kesiştiği sınıra
ise olay ufku denir
Peygamberimiz (s.a.s.); gelecekte deccal fitnesine karşı Kehf suresinin okunmasını emreder. Çünkü bu süredeki üç olay insanlara yol gösterir:
1. Ashab-ı Kehf ile gençlerin eğitimi ve cesaretli olmaları istenir.
2. Hz. Musa ve Hızır olayı ile Allah'ın kaderine teslim olma mesajı aktarılır.
3. Zülkarneyn olayı ile teknolojinin doğru kullanılması emredilir. İşte o zaman bu ümmet her türlü şeytani güce karşı başarıyla mücadele eder ve galip gelir.
Sayfa 60
Tülsü'yü Sevmek
Bardaklarımızı yine tokuşturup şerefe içtik.
- Tülsü'yü ilk görüşüm gerçekle düş arası bir olay. Çünkü Tül sü'yü ilk görüşümü, babamın söylediklerinden anımsayabiliyorum. O zaman dört-beş yaşımda filan olmalıyım. Bir akşam üstüydü. Babamla, bir arkadaşının dükkânı önünde oturuyorduk. Bozuk kaldırımlı bir yokuştaydı dükkân. Önümüzden bir kız geçti, ya da geçmiş... Uzun saçlı, on dört-on beş yaşında bir kız, ya da bir kızmış.. Ben birden "işte bu kızla evleneceğim!" dedim, ya da demişim. Babam bu olayı o denli çok yineledi ki, onun anlatmalarından, olay gözümde sonradan gerçekleşti, kız da somut bir varlık oldu. Babam anlata anlata, anımsamadığım olayı yaşamış gibi oldum. İşte Tülsü o zaman gördüğüm kızdır.
Nesin yayınlarıKitabı okuyor
Otoriteden Kaçıp Özgürleşmek
Öykü kitabı olmasına rağmen öyküler birbirinin devamı, bağımsız değil. Ancak ben son öyküye gelene kadar pek sevemedim kitabı. Hikâye nedense içine çekmedi beni.
İlk hikâyede anlatılanlar bana 
Melisa Kesmez tarzı bir hava sundu. Halim ve ablasının etrafında dönen bir kurgu vardı. Daha sonra hikâyeye başka biri eklendi: Beyefendi Arif Hikmet Bey. Ne
CEVHERÎ'DEN ACAYİP BİR HİKÂYE...
- "Kendisinin anlattığına göre, bir gün evinin ekmeklik hamurunu alarak fırına girer. Cenabet olduğunu bilmektedir; hamuru fırına bırakır. Nil nehrine yıkanmaya gider, yıkanmak için suya girer, bu esnada uyuyan ve rüyâ gören bir insan gibi, kendini Bağdat'da görür. Orada bir kadınla evlenerek altı sene birlikte yaşar, ondan sayısını bilmediği birkaç çocuğu olur. Böylelikle daha su içinde iken nefsini dönmeye zorlar, yıkanır, kurulanır ve elbiselerini giyerek fırına gider; henüz fırından çıkan sıcak ekmeklerini alarak evine döner ve ailesine başından geçen olayı anlatır. Bir ay sonra, bir dalgınlık ânında suda yıkanırken gördüğü kadın gelir, evini sorar ve onunla buluşur. Cevherî, kadını ve çocuklarını inkâr etmeden tanır; ve ailesi bu kadına, "bu adamla ne vakit evlendin?" diye sorunca, o da "altı sene evvel evlendim ve beraber yaşadık, bunlarda benden olan çocuklarıdır" der.
İşte bu hakikat olmuş hikâyede, hayâlde görülen bir olay histe yaşanıyor ve çıkmış oluyor."
Sayfa 85 - 87 5.Levha, Bir Adam Yaratmak, -Ergün Bey ve Rüya- İBDA YayınlarıKitabı okudu
TEVAFUK UĞRUNA İŞLENEN BİD'AT
Selef-i salihin, Kur'an konusunda devamlı takva üzere hareket etmiş, bu konudaki her yeni yaklaşımı çekince ile değerlendirmiş, ihtiyatla karşılamışlardır. Öyle ki, bu endişe, hayırlı ve ümmete faydalı işlerde dahi onlardan ayrılmamıştır.
Vahiy kâtiplerinden biri olan Zeyd b. Sabit el-Ensari (ra) şöyle demiştir:
"Ebu Bekir, Yemame
Sayfa 79 - Süleymaniye vakfıKitabı okuyor
