Pınar Yılmaz
@oldenough
Bir kere insan kendine inanmıyorsa, faydası olmuyor telkinlerin.
İstanbul
10 okur puanı
Kasım 2018 tarihinde katıldı
Her ihtimale ayrı ayrı inandığım zamanlar oluyor.
Günleri anlamaya ama geçip gitmeye bıraktım. Şimdi onunla ve onsuz yaşadıklarımı hatırlamaya çalıştığımda, zamanın ileri akan bir çizgi değil giderek daha hızlı kaynayan bir kazan olduğunu görüyorum. Tüm hayatım, yaşadığım her şey kaynıyor bu kazanın içinde ve korkutucu olan şu ki, hızla buharlaşıyor.
Sayfa 17 - Can
O sana seviyorum deyip seni bir saksıya koymuş. Sen ona güneş diye bakmışsın, o seni bir kere bile sulamamış. Ama sana sorsam, hala üşümemi istemediği için üstüme su dökmedi dersin.
Okur Takip Önerileri
Ama bilmiyordu ki vücudun ruha ihanet etmediği anlar pek azdır. Ne çok ister insan büyük kederlerin ardından ölüp gitmeyi de, başaramaz. Ruh, başına kara bir hale takarak göğe yükselmek için çırpınır; ama vücut dünyalıdır.; yer, içer, yaşar...
Bir kitabı okumaya başladı
Kimsesi yoksa delirir insan. Kim olduğu hiç önemli değildir, yeter ki yanında biri olsun. İnanın bana, insan fazla yalnız kaldımı, hastalanır.
Çünkü azlıkta kalanlar çok olanlara tepeden bakarlar.
Acaba şuanda o ne düşünüyor? Herhalde beni değil...
- Niçin?..
Onun kafasında bir müddet yaşamak için neleri feda etmem ki?
- Her şeyi...”
seninle vedalaşamıyorum. çünkü seninle aramdaki her neyse, yok olmuyor. onu yok edemedim. değişiyor, dönüşüyor, bambaşka bir şey oluyor ama asla yok olmuyor. senden kurtulabilmek için sanırım yıllar öncesine geri dönüp o merhaba’yı geri almam gerek, başka yolu yok.
"en elde edilmemiş şiirdin sen. kuşluk vakti yazılanlardan... bıkkın bir rahibin, bir sabah, yorgun bir vezirin akşamın alacakaranlığında muhtemelen yazacağı... masadan doymadan kalkmış gibi okunmalı... güzelsin...