Duygusal olarak olgunlaşmamış ebeveynlerin çocukları büyüdüklerinde, görünüşte normal bir yetişkin hayatı sür- seler bile, temelde bir boşluk ile yaşarlar. Bu kişiler, farkında olmadan kendilerine yeterince duygusal bağ sağlamayan ilişkileri seçerse, yalnızlıkları yetişkinlikte de devam edebilir. Okula gidebilirler, çalışabilirler, evlenebilirler, kendi çocuklarını büyütebilirler ama temelde yer alan duygusal dışlanma hissi akıllarından çıkmaz.