Ebeveynleriniz onlara duyduğunuz ihtiyacı ne derecede hissettiğinizle ters orantılı olarak duygusal açıdan var olurlar. Sadece bir yetişkin olarak hareket ettiğinizde, nesnel zihniniz ailenize karşı kendini güvende hissedecektir. Acı ama gerçek olan şu ki ebeveynleriniz içinizdeki çocuğun duygusal ihtiyaçlarını karşılamaktan çok korkarlar.
Sayfa 142Kitabı okudu
Özlem ve amaç odaklı bir yaklaşım benimsediğinizde, ebeveynleriniz kendilerine özgü olmayan bir samimiyetle karşılık verirlerse dikkatli olmanızı öneririm. Eğer size daha saygılı davranırlar ve bir parça daha açık olurlarsa, eski iyileştirici fantezilerinize dönmek için savunmasız olabilirsiniz. (Sonunda bana ihtiyacım olan şeyi verecekler.) Dikkatli olun! İçinizdeki çocuk, eninde sonunda ailenizin değişeceğini ve hasretini çektiğiniz şeyi size vereceğini her zaman umut eder. Ancak sizin işiniz yetişkin bakış açınızı korumak ve ayrı, bağımsız bir yetişkin olarak onlarla ilişki kurmaya devam etmektir. Bu noktada, ebeveyn-çocuk dinamiklerini yeniden oluşturmayı değil onlarla yetişkin ilişkisi kurmayı hedeflemeliyiz.
Sayfa 141Kitabı okudu
Endişe: Annem ve babam için çok endişeleniyorum. Daima mutsuzlar. Sadece kendilerini daha iyi hissetmelerini istiyorum.
Cevap: Bunu yapamazsınız. Ne yaparsanız yapın ailenizin uzun süre mutlu olamayacağını fark etmediniz mi? Bir şeylerden sürekli şikâyet etmeleri, amaçlarının daha iyi hissetmek olduğu anlamına gelmez. Bu, sizin yorumunuz. Onlara kibar davranın ama onlar için üzülmeyin. Onların iyileştirici hikâyeleri ve rol benlikleri, daha fazla acı çekmeyi ve şikâyet etmeyi gerektirebilir. Kendi yolunuzu terk etmek ve onları arkadan itmek sizin işiniz değil. Eğer bunu yaparsanız, muhtemelen her şey daha da zorlaşacak ve tatsızlaşacaktır.
Sayfa 138Kitabı okudu
Duygusal olarak olgunlaşmamış insanların baskın olduğu ailelerde, bağımlılık ve rol yapmak aileyi ‘bir arada’ tutmak için değerli görülür. Elbette, gerçek iletişim ve gerçek yakınlık bu tür ailelerde yoktur. Kimsenin gerçek benliği asla bilinmez. Dahası bağımlı ailelerde, biriyle bir sorun yaşıyorsanız o kişiyle doğrudan konuşmak yerine başka biriyle konuşursunuz. Bowen bu üçgenleşmeyi ve karakterilize edilen bağımlılığı, bu aileleri bir arada tutan tutkal olarak nitelendirdi.
Sayfa 132Kitabı okudu
Başarılabilir tek hedef, ailenizi memnun edecek rol benliğe göre değil; kendi gerçek doğanıza göre davranmaktır. Ailenizin sevgisini kazanamayabilirsiniz ama kendinizi kurtarabilirsiniz.
Sayfa 132Kitabı okudu
Lena’nın tüm çabaları, kültürel özdeyişler aracılığıyla toplum tarafından destekleniyordu; “Tüm yolları dene!” “Asla vazgeçme!” “Elinden gelenin en iyisini yap!”gibi. Lena gibi motivasyonu çok yüksek bir insan için, bu tür mesajlar zihnin zehiridir. Her zaman elinden gelenin en iyisini yapmaya çalışmak, gereksiz bir yorgunluktur. Elinden gelenin en iyisini ne zaman yapacağını ve yapamayacağını bilmek daha mantıklıdır.
Sayfa 123Kitabı okudu
Aşırı derecede sorumluluk sahibi, kaygılı ve depresif insanların hissettikleri öfkeyi bilinçli olarak fark etmeleri iyi bir işarettir. Bu durum, gerçek benliklerinin öne geçtiğini ve kendilerine önem vermeye başladıklarını göstermektedir.
Sayfa 121Kitabı okudu
Açık olmayı sağlayan şey, duygularınızı başkasına söylemek değildir; gerçekten ne hissettiğinizi bilmektir.
Sayfa 120Kitabı okudu
Öz benliğiniz kendinizi geliştirmeniz için can atar, sanki dünyadaki en önemli şey kendinizi gerçekleştirmenizmiş gibi... Bu nedenle, size rehberlik etmesini ve meşru arzularınızı kabul etmenizi ister. Çocukluğunuzla ilgili iyileştirici fantezilere ya da rol benliğe sahip olup olmadığınızla ilgilenmez. Öz benliğiniz, diğer insanlarla yakın ve samimi olmak ister.
Sayfa 114Kitabı okudu
Neden içselleştiriciler, duygusal açıdan gereğinden fazla çalışmaları gereken dengesiz ilişkiler içinde oluyorlar? Bunun bir nedeni, muhtaç dışsallaştırıcıların ılımlı ve verici içselleştiricileri takip etme eğiliminde olmalarıdır. İlk olarak, ilişkilerinde güvenli hissetmek için içselleştiricilere özel olduklarını hissettirirler ama hayatlarına başka bir insan girdiğinde karşılıklı duygusal paylaşımlara son verirler. İçselleştiriciler, bu dönüşün karşısında şaşırırlar ve genellikle kendilerini suçlarlar.
Sayfa 109Kitabı okudu