Duygusal yönden olgunlaşmamış insanlar diğer insanların farklı düşüncelerinden ve fikirlerinden rahatsız olurlar çünkü herkesin kendileri gibi düşünmesi gerektiğine inanırlar. Diğer insanların farklı bakış açısına sahip olma düşüncesi onlara çok uzaktır. Pot kırma potansiyelleri yüksektir çünkü başkalarının bireyselliğine ilişkin yeterince farkındalıkları yoktur. Herkesin aynı inançta olduğu ve rollerin tanımlandığı ilişkilerde kendilerini rahat hissederler. Herkesin aynı ölçüde sakin, aynı ölçüde kibar olması gerekir.
Öz benliğimizin enerjisindeki dalgalanmaları, bize uygun olan yaşam tarzıyla uyum içinde olduğumuzu söyleyen bir rehberlik sistemi olarak kullanabiliriz
... "Eğer bir kişi duygusal olarak olgunlaşmamış kişilik özelliklerine sahipse, belli davranışlar defalarca ortaya çıkar. Bu davranışlar öylesine otomatik ve bilinçsizdir ki insanlar o şekilde davrandıklarının farkında bile değildir. Duygusal olarak olgunlaşmamış insanlar geri adım atmazlar ve davranışlarının başkalarını nasıl etkilediğini düşünmezler. Onlar için utanılacak bir şey yoktur bu nedenle, nadiren özür dilerler ve pişmanlık duyarlar. "
Tanımın güzelliği
"Sosyal bağ, mineral ya da vitamin gibidir. Çok fazla ihtiyacınız olmaz ama hiç olmazsa da hastalanabilirsiniz."
...çocukların anne babalarının duygusal olarak olgunlaşmadığını anlayabilmeleri pek mümkün değildir. Onların sahip olduğu tek şey, boşluk hissidir ve işte bu his bir çocuğun yalnızlığı deneyimlemesidir.
biri gelecek ve bütün hayatım değişecek fantezisi
Çoğu insan kötü bir çocukluktan bu şekilde kurtulmaktadır: Bir gün sevilebilme umuduyla dolu olan fanteziler...
İfadesiz bir yüz, içlerinde bir şeyleri öldürür.
Bir ilişki, duygusal yakınlığın verdiği haz ve bir kişinin sizi gerçekten dinlemek ve anlamak için zaman ayırdığını hissetmekle sürdürülür. Eğer böyle bir şey yoksa o zaman ilişkiniz doğru bir şekilde gelişmeyecektir. Karşılıklı duygusal tepkiler, insan ilişkilerinin tek temel öğesidir.
Bitmek bilmeyen talepleri olan dipsiz bir kuyu değilsiniz.
Anne babalarına duygusal olarak bağlanamayacağını düşünen çocuklar
genellikle ailelerinin onlardan istedikleri rollere bürünerek bağlarını güçlendirmeye çalışır. Böyle bir yaklaşımla ailelerinin kısa süreli onayını kazanabilirler ancak bu durum gerçek duygusal bir bağ kurmalarını sağlamaz. Duygusal olarak kopuk olan aileler, çocukları onları memnun etmek için bir şey yaptı diye birdenbire empati kurma becerisi gösteremezler.