Biçare ihtiyarlar! Geçmiş şeyleri hatırlarına getirdikçe hüzünlenirler. Çünkü ömürlerinde geçirdikleri sevinçli günleri andıklarında o günlerin bir daha geri gelmeyeceğine üzülürler. Çektikleri acıları hatırladıklarındaysa gönül yaraları tazelenir.
Yalnızca bir şekilde ilerlemek. Kimi zaman belki de sadece sürüklenmek. Sadece yaşamak. Hâlâ yapabiliyorken, her şeyin şimdi olduğu halleriyle, şimdi yaşamak. Şimdi daha ölmemiş olduğunu unutmamak.