BÜYÜK BULUŞLAR - 3. BÖLÜM -MİKROP TEORİSİ -IGNAZ SEMMELWEİS
ilk defa...
-Neredeydin bu saate kadar?
-Arkadaşlarımlaydım.
-Arkadaşlarınla nerede?
-Her zaman gittiğimiz kafede.
-Sen beni delirtmek mi istiyorsun? Evli olduğunu sen unutmuş olabilirsin ama ben unutmadım, geçen ay evlendiğimizi sana hatırlatırım, artık bekar değilsin.
-Hayır evli olduğumu bende unutmadım. Evlendiğimizden beri ilk defa dışarı çıktım, biraz
Niye böyle oldu sorusuna karşılık kadere teslimiyet cümlesi:
Çünkü böyle olması gerekti.
Olan en iyisidir. Dahasına enerji sarf etmektense daha iyisi için önümüze bakmak en makulüdür.
Gercek yaşanmış bir hikaye bırakalım şuraya...
20 yaşımdaydım o zaman 2009 yılının 12 Şubat günüydü o gün, Annem götürdü beni Hastaneye Babamın işi vardı çalışıyordu sıva yapıyordu babam. Oraya İsteyerek gitmedim Ayaklarım hep geri gitti ama Gitmem gerektiğinin de farkındayım. Gittim....Bizi bi akrabamız karşıladı kısa bir hal hatır sorma faslından sonra beni bi tekerlekli sandalyeye aldılar
Cortazar’ın İşe Yarar Filminde bahsi geçen Bir Sarı Çiçek öyküsü
işe yarar bir şey filminde bahsi geçen julio cortazar öyküsü.
tamamı şöyledir;
ölümsüzüz; biliyorum şakaya benziyor bu söylediğim. biliyorum, çünkü kuralın istisnasını tanıdım, var olan tek ölümlüyü biliyorum. rue carbronne'da bir barda bana öyküsünü anlattı; gerçeği anlatmaktan rahatsız olmayacak kadar içkiliydi, oysa barmen (barın sahibiydi