Maide suresinin 32. ayeti şöyle der:
" ... Kim, bir cana kıymamış, ya da yeryüzünde bozgunculuk yapmamış olan bir canı öldürürse, sanki bütün insanları öldürmüş gibidir."
Sayfa 40Kitabı okudu
hastayı anlamsız bir şekilde, acılar içinde kısa bir zaman dilimi için yaşatmanın gereği yoktur.
Sayfa 140Kitabı okudu
dworkin;
Bir insanın, başkalarının kabul ettiği, fakat kendisinin kendi yaşamıyla korkunç derecede çatıştığına inandığı bir biçimde ölmesini sağlamak harap edici, nefret uyandıran bir tiranlıktır.
Sayfa 109Kitabı okudu
Ötanazi talep edenlerin dayandıkları nedenler şu yüzdelerdedir: Onurunu kaybetmek (yüzde 57); acı (yüzde 46); başkalarına bağımlı hale gelme (yüzde 33); yaşamaktan yorulma (yüzde 23). Sadece hastaların yüzde 6 'sı tek neden olarak acıyı göstermişlerdir. Bu veri, hastaların acıdan çok kendi kişisel durumlarından dolayı ölümü seçtiklerini göstermektedir. Bu durum, ötanazinin ya da hekim yardımlı intiharın kişisel bir seçim olduğunu, kişisel özerklik hakkının bir kullanımı olduğunu doğrulamaktadır.
Sayfa 200Kitabı okudu
Pitagoras'a göre, dünyevi yaşam, Tanrılar tarafından verilen bir ceza biçimidir.
İslam Hukuku'nda, intihar eden kişi ölmüş ise fiilen cezalandırılmak mümkün olmamakla birlikte, cenaze namazı kılınmayarak bir tür ceza uygulanmaktadır. intihar etmek isteyen kişi ölmediği takdirde, intihar suçuna teşebbüsünden dolayı tazir cezası[67] ile cezalandırılır. intihar edene yardımcı olanların da cezalandırılması gerektiği İslam Hukuku'nca benimsenmektedir. [68]
Seneca
"... Eğer, yaşlılık aklımı sarsmaya başlarsa, eğer melekelerimi tek tek harap ederse, bana yaşam değil nefes bırakırsa, çürük veya yıkılmak üzere olan binayı terk ederim. Eğer, iyileşme ümidim olmadan acı çekmek zorunda olduğumu bilirsem, acının kendisinin yol açtığı korkudan değil, uğruna yaşadığım her şeyden mahrum ettiği için giderim".[42]
Bir kişinin ölümü kendisi için daha iyi ise, o kişinin kendisine iyilik yapması niçin engellenmelidir?
Montaigne'e göre, ölüm sadece bir hastalığın devası değil, aynı zamanda bütün dertlere devadır; hiçbir zaman korkulmayacak, çok kez aranacak emin bir limandır. Montaigne, ölmek özgürlüğümüz olmasa yaşamın bir kölelik olacağını söylemekte, hastalık ve acı karşısında ölümün bir kurtuluş yolu olduğunu belirtmektedir.
Sayfa 85Kitabı okudu