Tanrı kılı kırk yararak titizlikle çalışan bir saat ustasıdır. O kadar dakiktir ki, sayesinde her şey zamanında olur. Ne bir saniye erken, ne bir saniye geç. Her insan için bir aşık olma zamanı vardır, bir de ölmek zamanı. "Yaşadığım hayatı değiştirmeye, kendimi dönüştürmeye hazır mıyım?" diye sormak için hiç bir zaman geç değil. Kaç yaşında olursak olalım, başımızdan ne geçmiş olursa olsun, tamamen yenilenmek mümkün. Tek bir gün bile öncekinin tıpatıp tekrarıysa, yazık. Her an her nefeste yenilenmeli. Yepyeni bir yaşama doğmak için ölmeden önce ölmeli.
Allah'ım Amin :) güzel ruhlu çocuklar yetiştirmek nasip olsun :)
Ben sana sesleniyorum, anayoldan ayrılıp da yeni yetişen o ağaççığı insan düşüncelerinin çarpmasından korumasını bilmiş sevecen ve ileriyi gören anne!?
O genç bitkiyi ölmeden önce yetiştir, sula: Meyveleri bir gün sana büyük mutluluk verecektir. Çocuğunun ruhunun çevresinde erkenden bir duvar oluştur; bir başkası çevresini belirtebilir, ama oraya o engeli yalnızca sen koyabilirsin.
Bitkiler tarımla, insanlar eğitimle yetiştirilir.
Yoksul bir insan asla sıkılmaz, unutmayın; yalnızca zengin birisi bunu karşılayabilir, sıkıntı zengin insanlara özgü bir ayrıcalıktır. Yoksul birinin sıkıntı duyması imkansızdır çünkü buna zamanı yoktur. Bütün gün çalışır, akşam eve geldiğinde de öyle yorgundur ki hemen uyur. Fazla bir eğlenceye, televizyon, filmler, müzik, sanat ve müzelere ihtiyacı yoktur. Tüm bunlara ihtiyacı yoktur çünkü bunlara gücü yoktur. Tek eğlencesi insanın doğal olarak sahip olduğu cinselliktir. Yoksul ülkelerin, zengin ülkelere göre çok fazla çocuk üretip durmalarının nedeni budur; bu sahip olabildikleri tek eğlence biçimleridir...
İnsan istediği kadar ağır ilerleyebilir; elbet bir gün varacaktır.
“Başıma gelenin niçin bir hediye olduğunu henüz anlamıyorum,acı çekerken neye teşekkür etmem gerektiğini henüz bilmiyorum ama bir gün teşekkür edeceğimi biliyorum!” Ümit edelim ki bu ölmeden önce olsun.
Sayfa 52Kitabı okudu
bir çift otuz yıl, kırk yıl, hatta elli yıl birlikte yaşamış olabilirler ama ne kadar uzun süre birlikte yaşadılarsa, birbirlerine yabancı olduklarını da o kadar iyi anlamışlardır.
Evlenmeden önce belki birbirleri için yaratılmış oldukları sanrısına kapılmışlardı. Ama balayı sona erer ermez bu yanılsama da kaybolur. Ve her gün birbirlerinden biraz daha, biraz daha uzaklaşmaya başlarlar. Bu arada her şey yolundaymış, her şey iyiymiş gibi davranırlar. Ama içlerinde bir yerde yabancılıklarının dokunulmaz olduğunu da bilirler.