Hayatta hiçbir şey, uğrunda ölmek için istenmez. Her şey yaşamamız için olmalıdır. Hatta biraz ileri gideyim, kendi yaşamamız için... Sen kafanın içindeki yokluğa o kadar saplanmışsın ki, derhal uğrunda can feda edecek bir şey arayarak ikinci bir yokluğa dalmak istiyorsun! Yaşamak, herkesten daha iyi, herkesten daha üstün yaşamak, insanlara hâkim olarak, kuvvetli, belki de biraz zalim olarak yaşamak... Dünyada bundan başka istenecek ne vardır? Hayatını bu gayeye vakfet, görürsün, nasıl birdenbire canlanacaksın!
Bu mahallede kimse ölmek için intihar etmez. İntihar bizim için sevdiklerimizle iletişim kurabilme ihtimalimizdir.
Sayfa 160Kitabı okudu
Reklam
Zaman geçirmek için yapılacak binlerce şey var ama zamanı geçirecek hiçbir şey yok. Ne işe yarar ölmek, ne işe yarar yaşamak?
umutsuzluk ölümcül bir hastalık"tır. Çünkü daha açık bir anlatımla hastalığın bedensel ölünmesinden veya buhastalıktan ölümle sona ermesinden çok, bu hastalığın işkencesi, tersine bundan dolayı, can çekişmede olduğu gibi ölümle savaşmasına rağmende ölmemesinden kaynaklanır. bundan dolayı ölesiye hasta olmak, ölmemektir; ama buradaa yaşam, umudu yok etmektedir ve umutsuzluk son umudun eksikliğidir. ölümün eksikliğidir. Ölüm en büyük tehlike olduğu sürece,yasamdan bir şeyler beklenir ama diğer tehlikenin sonsuzluğu kesfedildiği zaman, ölüm icin umut beslenir. Ve ölüm umut olduğu sürece tehlike büyüdüğü zaman, umutsuzluk ölmemenin neden olduğu umutsuzluktur. Bu kesin tanım içinde umutsuzluk ölümcül hastalıktır. celişkili işkencedir, ben'in hastalığıdır: Sonsuza değin ölmek, ölmemekle birlikte ölmek, ölümü ölmek demektir bu çünkü ölmek, her şeyin bitmesi anlamına gelir; ama ölümü ölmek, ölümünü yaşamak demektir; ve bunu tek bir an yasamak. onu sonsuza kadar yaşamak demektir. Bir hastalıktan ölme gibi umutsuzluktan ölünmesi için, bu hastalığın vücutta yaptığının, içimizde oluşması, ben'deki ebediliğin ölmesi gerekir.
Sayfa 263
Herkesin ne olursa olsun hayatta kalmak için savaşım verdiği bir dünyada, ölmeye karar verenleri anlamak kolay mı? Kimsenin kimseyi yargılayacak durumu yok. Her insan kendi bilir çektiği acının boyutlarını ya da yaşamında anlamın hepten yok olduğunu.
Bir zamanlar Hıristiyan­lık insanlığı ölümle bir arada yaşamaya, ölümü öğrenmeye, ölüme hazır olmaya alıştırmıştı -çilecilik (mortification) bir Hıristiyanlık kavramıdır. Çile çekmek, yaşarken ölmek, ölü­me hazırlanmak demek. Ölüme hazırlanmak için ne yap­mak gerek bilmiyorum, De imitatione Christi bunu her daim söyler, memento mori (ölümü hatırla): sadece Stoacılar değil, özellikle de Hıristiyanlar. Hem sonra öte dünya var: yaşama­ ya o zaman başlarsınız, hayat ölünce başlar! İnsanın ölümle bir arada yaşamasını sağlayan da bu. Huzur içinde ölünüz... Şimdilerde bu inançlar zayıfladı...
Sayfa 72 - MonoKL Yay. 1. Baskı: Temmuz 2012
Reklam
Geri199
1,000 öğeden 991 ile 1,000 arasındakiler gösteriliyor.