Ben, şimdi şu kalabalık caddede, elinde pide paketiyle yürüyen ben, herkesin içindekine bigâne ben, herkesin içimdekine bigâne kalmasına katlanarak yürüyen ben ve bunu normal bulmaya çalışarak, hayata hâlâ adapte olmaya çalışan ben, şimdi aslında yepyeniydim. Yepyeni bir yenilgi ve mahcubiyetle, yepyeni bir yumrukla, almaya çalıştığım yere yediğim yumrukla sersem mi, belki de, Allah korusun, acaba perişanlıktan içime bir lezzet mi damladı, mutlu muyum, bilmeyerek yürüyen ben, şimdi kendime de başkasına da açtım.
Sayfa 34 - iletişim yayınları, ikinci baskı, 2013