Kabus görüyorsundur. Farkındasındır. Uyanmak ne mümkün. Kaçmak istiyorsun bacakların beton gibi, mıh gibi hareketsiz; kaçamıyorsun, bağırmak avaz avaz haykırmak istiyorsundur sesin çıkmıyordur. Ölmek üzere olan karada bir balık gibi ağzını açıp kapamaktan başka bir şey yapamıyorsun.Kabustur, geçmek bitmek bilmiyordur. Doğuştan beyin felçlisin yıllar geçtikçe durumun farkına varıyorsun ama tepki veremiyorsun. İçinde bulunduğun durum, o psikoloji dehşet yaratır değil mi içte!?Tepki verememek ne berbat his. Etrafında olan bitenin farkındasın, bir kafesin içinde bilinmezliğe meçhul yaşıyorsun. Kanatlarını açmak özgürce uçmak istiyorsun fakat sarkmış ağzını düzeltemiyor vücudunda kullanabildiğin tek uzvun ayağının biri. Aşık olmak istiyorsun,koşmak, dans etmek, yemeğini kendin yiyebilmek ama sana bahşedilen o tek sol ayak. Serebral Palsi hastasının sol ayağıyla yazdığı bu kitap azmin sınırsızlığının öyküsü. Engelli diye etiketlenen insanların ne kadar muhteşem olduklarının kanıtı bu otobiyografi. Çoğu engelsiz(!)in başaramayacağı kadar mücadeleci, çok güçlü ve sınırsızlar❤
