" -Ölmeyi bile beceremedim.Hem de bu kadar yaşamak istemediğim halde.
-Sen ölemezsin zaten.
-Nedenmiş o?
-Çünkü ölmek için fazla ölüsün."
Sayfa 15Kitabı okudu
Gece Yarısı Kütüphanesi
Nora kendini düşündüğünde -ki son zamanlarda gitgide daha çok düşünmeye başlamıştı- ancak olmadığı şeyler aracılığıyla düşünebiliyordu. Olmayı beceremediği çok fazla şey vardı. Zihninde sürekli tekrarlanan pişmanlıklar. Yüzücü olup olimpiyatlara katılamadım. Buzul bilimci olamadım. Dan'in karısı olamadım. Anne olamadım. Labirentler'in vokalisti olamadım. Cidden iyi ve cidden mutlu biri olamadım. Voltaire'e bakmayı bile beceremedim. Şimdiyse, bunlar yetmiyormuş gibi, ölmeyi bile becerememişti. Boşa harcadığı fırsatların bu kadar çok olması cidden acınacak bir durumdu.
Sayfa 30Kitabı okudu
“Tavan... İç dünyamı yansıtıyor. Kocaman ışıltılı bir avize... Yaşantım. Bir anda paramparça oluyor. Kalan şey ise kocaman bir boşluk... Doldurmaya çalışıyorsun, olmuyor. Parçaları birleştireyim desen, boşuna... Ölmeyi bile beceremedim. Hem de bu kadar yaşamak istemediğim halde.” Aslında cevap beklemiyordum, sanki kendi kendime veryansın ediyordum. Ancak beni şaşırtarak cevap verdi bana. “Sen ölemezsin zaten,” dedi.
“Nedenmiş o?”
“Çünkü ölmek için fazla ölüsün.”
'Ölmeyi bile beceremedim.'
'Sen ölemezsin zaten.'
'Nedenmiş o ?'
'Çünkü ölmek için fazla ölüsün.'
Sayfa 15
Ölmeyi bile beceremedim. Hem de bu kadar yaşamak istemediğim halde.
Sayfa 15Kitabı okudu
Olmayı beceremediği çok fazla şey vardı. Zihninde sürekli tekrarlanan pişmanlıklar. Yüzücü olup olimpiyatlara katılamadım. Buzul bilimci olamadım. Dan'in karısı olamadım. Anne olamadım. Labirentler'in vokalisti olamadım. Cidden iyi ve cidden mutlu biri olamadım. Voltaire'e bakmayı beceremedim. Şimdiyse, bunlar yetmiyormuş gibi, ölmeyi bile becerememişti. Boşa harcadığı fırsatların bu kadar çok olması cidden acınacak bir durumdu.
Sayfa 30Kitabı okudu
''Tavan.. İç dünyamı yansıtıyor. Kocaman ışıltılı bir avize. Yaşantım. Bir anda paramparça oluyo. Kalan şey ise kocaman bir boşluk... Doldurmaya çalışıyoruz olmuyo. Parçaları birleştireyim desen boşuna.. Ölmeyi bile beceremedim. Hem de bu kadar yaşamak istemezken bile''
''Sen ölemezsin zaten. ''
'' Neden miş o?''
''Çünki ölmek için fazla ölüsün.''
Bir anda paramparça oluyor. Kalan şey ise kocaman bir boşluk... Doldurmaya çalışıyorsun, olmuyor. Parçaları birleştireyim desen, boşuna...
Ölmeyi bile beceremedim. Hem de bu
kadar yaşamak istemediğim halde."
Sayfa 15Kitabı okudu
"Ölmeyi bile beceremedim..."
"Sen ölemezsin zaten."
"Nedenmiş o?"
"Çünkü ölmek için fazla ölüsün."
"Ölmeyi bile beceremedim. Hem de bu kadar yaşamak istemediğim halde."
"Sen ölemezsin zaten."
"Nedenmiş o?"
"Çünkü ölmek için fazla ölüsün."
Nora kendini düşündüğünde -ki son zamanlarda gitgide daha çok düşünmeye başlamıştı ancak olmadığı şeyler aracılığıyla düşünebiliyordu. Olmayı beceremediği şeyler aracılığıyla. Olmayı beceremediği çok fazla şey vardı. Zihninde sürekli tekrarlanan pişmanlıklar. Yüzücü olup olimpiyatlara katılamadım. Buzul bilimci olamadım. Dan'in karısı olamadım. Anne olamadım. Labirentler'in vokalisti olamadım. Cidden iyi ve cidden mutlu biri olamadım. Voltaire'e bakmayı beceremedim. Şimdiyse, bunlar yetmiyormuş gibi, ölmeyi bile becerememişti. Boşa harcadığı fırsatların bu kadar çok olması cidden acınacak bir durumdu.
"Gece Yarısı Kütüphanesi burada durdukça, Nora, ölümden korunacaksın. Şimdi nasıl yaşamak istediğine karar vermek zorundasın."
Sayfa 30Kitabı okudu
Bugün ölmeyi bile beceremedim
Sen ölemezsin ki zaten
Neden ?
Çünkü ölmek için fazla ölüsün ...