Endişenin en bilinen simgesi ölüm korkusudur.
"Eğer ailemi geçindiremeyeceksem, kendimi denize atarım daha iyi!.."
gördüğümüz gibi var oluş sebebini ailesini geçindirmekle özdeşleştirmiş bir işçi,birçok insan gibi varoluş nedeninin ortadan kalkması halinde ölümü tercih edebilmektedir.
Beni terk etti diye düşündü. Beklemedi beni.
Kırk dokuz yıl boyunca bütün düşüncelerinden haberdar oldum. Ve şimdi, öteki tarafa ne götürdüğünü bilmiyorum. Beni
terk etti.
İnsan en temelde nefes almak ve nefes vermekten ibaret sayılabilir. Ancak onun için nefes alıp vermek biyolojik bir anlamdan ziyade psikolojik bir anlam taşır. Her nefes alışında doğar, her nefes verişinde ölür. Doğum ve ölüm her nefeste tekerrür eder. İnsan bu iki nefes arasında mevcuttur; insan doğum ile ölümün çocuğudur; onların melezidir.
HAYRET EDİYORUM. Hem de ne kadar çok...
Bedenimin taşıyamayacağı bu kadar yükü zihnim nasıl taşıyor Allah ım?
Ya da bir başka şekilde ve daha güzel bir deyişle Cemil Meriç in dilinden anlatayım:
"Beni yakan kelimeler nasıl oluyor da kağıtları yakmıyorlar.
Her gün yeni yeni olaylar ve her an yeni bir dert sinemize oturuyor. Dünya bir başka