Ölüm zaten bir gün gelecekse insana emanet olan canı,
yüce bir mana ile teslim etmekten daha şerefli ne olabilir?
"Dobby'nin efendisi yok!" diye cikledi cin. "Dobby özgür bir cin ve Dobby, Harry Potter ile arkadaşlarını kurtarmaya geldi!"
O zaman ne büyük bir aşkın kıyısında yazlarımı geçirip de bunu hiç anlamadığımın idrakine vardım. Şevket Abi ve annem ne kadar usul usul sevmişti birbirini. Kimselere değmeden, kimseleri yormadan, gücendirmeden. O son akşam yemekte annem “Gidelim,“ demişti planda yokken, ölüm gelmeden uzaklaşmak istemişti Şevket Abi’den. Ona bunu yapmak istememişti. Sevgi ne zarif bir şeydi. Yumuşacık yastıklar seriyordu düşenin altına.
"Kadın kandan korkuyordu, adam ise kan kokuyordu.
Şimdi sen söyle, böyle bir durumda kadın özleyebilir mi ölüm kokan bir adamı?
"Ölüm her yerde, her an karşımıza çıkabilir, Belen. Birkaç saniye sonra nefes alacağımızın garantisi var mı? O yüzden sevdiklerimizle geçirebileceğimiz her fırsatı çok iyi değerlendirmemiz lazım."
