Huzursuzluk
Zülfü Livaneli • Huzursuzluk
İstanbul’da yaşayan Mardin’li bir gazeteci İbrahim. Çocukluk arkadaşı Hüseyin’in ölüm haberini alınca doğduğu topraklara geri döner. Hüseyin’in Mardin’de başlayıp Amerika’da sona eren hayatı ve Ezidi kızı Meleknaz’ın hikayesi onu bir girdabın içine çeker. Ortadoğu gerçeği ile yüzleşmenizi sağlayan, tüylerinizi diken diken edecek bir kitap Her zamanki Livaneli’nin akıcı dili, olaylar arasındaki bağlantısı sizi ve merakınızı körükleyecek bu kitapta. Sayfa sayısının az olması bir çırpıda okumanızı sağlarken, kitabın çabuk bitmesi sizi üzecektir.
Sağlığım yerindeyken, birkaç kere ister istemez yolum düştü camiye, ve kalbimi camideki diğer insanların kalpleriyle birleştirmeye çalıştım, fakat gözlerim duvarlardaki çinilerde, nakışlardaydı, onlara bakarak tatlı hayallere daldım ve elimde olmadan, böylece bir kaçış yolu buldum kendime. dua sırasında gözlerimi yumdum, ellerimi yüzüme kapattım,
Dünyanın çilesinden kaçabilir miyiz?
İbrahim Ethem Hz. menkıbeleriyle tasavvuf anlatılarının ve veliler kervanının önde gelen şahsiyetlerinden. Belh’in hükümdarıyken sahip olduklarını ve saltanatını terk etmesi sebebiyle destanlaşan hayatı, İslam edebiyatında manzum ve nesirlere dönüştü. Hayatı ve kişiliği etrafında oluşan hikayeler, destanlar ve
İlk olarak yıllar önce yazarın "Benim Adım Kırmızı" kitabını okumuştum ve çok etkilenmiştim. Kitaptaki her bölümün isminden de (benim adım para, benim adım ölüm, benim adım kara) anlaşılacağı gibi başlıktaki kişinin yada nesnenin dilinden anlatılmaktaydı olaylar. Bu kurgu tarzı, romanı inanılmaz keyifle okumami sağlamıştı ve benim için
Kaar neden yağaar, kaar?
Hayal ve gerçeğin tam ortasındayım şimdi. Hayal ve gerçek. Beni oluşturan iki hakikat. Hayal de bir hakikat midir? Düşünmek lazım. Bir ben var bir de benden içeri. Kâh o zamandayım, kâh bu zamanda. Bazen yanı başındayım, bazen çok uzağında. Uzaklar demişken, ben aslında kayıp birisiyim. Bulduğunu zanneden ama bir türlü olduramadığın o gerçeğim.
690 syf.
10/10 puan verdi
"Elbette ki bunlar kafanın içerisinde oluyor Harry, ama bu neden gerçek olmadığı anlamına gelsin ki?" - Albus Dumbledore
Harry Potter Serisinin son kitabı ve bu gerçekten beni üzdü kitaba başlarken bu Fred Weasley’in ölümü tüylerim diken diken oldu:(Fred öldükten sonra George hiç patronus yapamamış biliyormusunuz çünkü tüm mutlu anıları Fred’le)
Bizi biz yapan travmalarımız değil, yaptığımız seçimler; Bunun en güzel örneği, bana kalırsa Harry potter'ın kendisi. ilk kitapta, hogwarts hakkında hiçbir şey bilmeden, zorba biriyle* aynı tercihi yapmanın farkını anladığı için seçmen şapkayı kendi seçimine zorlayan oydu. Harry de yaşadığı şeyler nedeniyle, Severus olabilecekken, harry olmuştur. Severus Snape, harry'e baktıkça onu seven tek kadının nefret ettiği bir adamla olan meyvesinden başka hiçbir şey görmedi. Oysa, Harry yaşadıkları açısından, kendisine en çok benzeyen karakterdi. Ancak nefret gözünü o kadar kör etmiş olacak ki, bu gerçeği hiçbir zaman görmedi.
Aslına bakılırsa, Severus Snape bir çocuk olarak sevilmemenin, akran zorbalığının, bir çocuğun yetiştiği çevrenin ne kadar önemli olduğunu aktaran bir karakterdir.
Harry Potter ve Ölüm YadigarlarıJ. K. Rowling (Robert Galbraith) · Yapı Kredi Yayınları · 201623.3k okunma