😔
Lisans döneminde staj yaptığım eczanede bi Dursun Abimiz vardı. Takriben 50-55 arası yaşlarda. Akli dengesi biraz yerinde değildi abiler öyle demişti ama bir görseniz Kur'an-ı Kerim ile başlar sözüne âyet, hadis örnekler verirdi. Babası ve kardeşi küçükken çok vurmuş, gururunu sürekli ezmiş. Eşi ayrılmış, polis ve öğretmen iki oğlu vardı. Gelinleri hiç gelmezmiş, zaten oğulları da gurbetteymiş. Bugün hastanede yemek yerken acil ekibi geldi, hepsi üzgün yüzlerinde bir korku. Vakadan geldik dediler, Akpınar'da birisi aşağı atlamış, kafası paramparça direkt vefat etmiş. Hastane ile eczane çok yakın birbirine ama nereden gelsin aklıma tâbi. Biraz üzülüp hayr dualar ettik. Eczacı arkadaşım aradı az önce hani bizim Dursun Abi vardı ya, diye başladı söze. Anlatma dedim anlatma sanırım ben biliyorum n'olduğunu...
Vefatından 1 saat kadar önce selamlaşmışlar hatta, sabah eczaneye gidip oturmuş falan.
Ah insanoğlu ahh.. İki nefes, üç beş damla kan. Kim bilir neler hissetti, nasıl oldu.. Aklî dengesi belki sorunluydu ama emin olun ki ona yıllardır kötülük yapan başta ailesi olmak üzere birçok insandan çok daha akıllı ve vicdan sahibiydi...
Dün paylaşmıştım sanırım, içimde bir ölüm bahsi var diye. Aklımda, fikrimde sürekli ölüm ile ilgili ayet, hadis, sözler vardı. Bu haberi de duyunca Allah'ım dedim sen her şeye kâdirsin...