. . . BABAYA MEKTUP, F.Kafka . . .
'Afganistan'da çocuk çok ama çocukluk yok.'
Merhaba herkese Bugün Khaled Hosseini'in Uçurtma Avcısı kitabını yorumlayacağım. (Spoiler içerebilir!) Yazarı çok severim, kitabı da çok sevdim. Gayet akıcı, sürükleyici bir kitap. Kitabın başlıca unsurları arkadaşlık, ihanet ve sadakat.
Emir ve Hasan. Çok başka kişilikler. Hasan bir Hazara Türkü. Şii olmalarından, Çinliye benzemelerinden, bir Afgan olmamalarından dolayı ülkede dışlanıyor, ırkçılığa uğruyorlar. İleriki zamanlarda da Taliban tarafından katlediliyorlar. Hasan'ın sadakati beni çok huzurlu edip, güven veriyordu. Kitaptaki en sevdiğim karakterlerden, şüphesiz. Sonsuz sevgi ve sadakatine karşılık ihanet ediliyor, hiç haketmediği şeyler yaşıyor. Aynı şekilde oğlu Sohrab da öyle. Yazarın da dediği gibi 'Afganistan'da çocuk çok ama çocukluk yok.'
Bir yandan Emir, ayrı bir kişilik. Her çocuk gibi değil, içine kapanık, korkak, kitap okumayı seven, babasına kendisini sevdirmeye çalışan bir çocuk. Babaları tarafından bir yalanla avutulmuşlar. Kitabın başlarında Emir'in babasının Hasan'ı ne kadar sevip kayırdığı da hep dikkatimi çekmiştir.
Özelikle Kabil. Gül gibi memleketin savaş, roket, açlık, ölüm, katliam, taliban gibi iğrenç bir gerçekliğe bürünmesi. Malesef şuanda da durum böyle. Taliban diye bir gerçek var. Bu hem kitapta hem de filminde yansıtılıyor. Allah bu güzel ülkeye selamet versin. Kitabı okuduktan sonra mutlaka filmini izlemenizi tavsiye ediyorum. 
Uçurtma Avcısı 
Khaled Hosseini
