Ölüm ve yaşam... Herhangi bir şehrin, tam olarak orta meydanında; Soğuk rüzgârların estiği, Ayrılıkların olduğu, gözyaşlarının aktığı Ve bunlarla karışık daha birçok duygular, düşünceler... Hüzne boğulmuş bedenler. Zaman akarken birbirine zıt iki şey, Etrafta dolanır olmuş. Biri yaşam biri ise ölüm... Her ikisi de ayrı şeyler olsalar da, bence aynılar. Aralarında kısa kısa konuşmaların geçtiği sohbetler olmuş. Sonlara doğru gelmişler, sonra herkes kendi yoluna... Yaşam, hayatta var olmaya devam etmiş; Ölüm ise çekilmiş köşesine, öylece ölüyor, Sessiz sessiz her an. Tabii her ikisinin de gözüne takılan, Aklını karıştıran şeyler olmuş. Çünkü karşılarındaki insan, Her an ne yapacağı belirsiz olan varlık. Günler geçmiş, bazen acılar yaşanmış, Bazen de koskoca mutluluklar. Koskoca dediğime bakmayın. İnsan bu, çok küçük şeylere büyük mutluluklar sığdırıyor. Yaşam, aklına takılan bir kaç soru için Ölümü çağırmış yanına.
Sayfa 17Kitabı okuyor
Kırbaç
bir savaş meydanında
binlerce mermi dolanıyor da
çarpmıyor biri ötekine gibi
avurdumda mahpus binlerce sözcük
nehirden ayıkladığım
çakıl taşlarını koyuyorum alnıma
içimdeki kor ateşi dindirir diye belki
Halimiz ne olacak?
İbrahim b. Edhem, İbrahim b. Beşşâr'a nasihatinde şunları söyler: "Ey İbn Beşşâr! Gönül gözünde ölüm meleğinin ve yardımcılarının senin ruhunu almak üzere geldiğini bir canlandır, bak bakalım durumun nasıl olacak? Yine ona kabirde müşahede edilecek şeylerin ve Münker'le Nekîr'in sualinin korkunçluğunu bir canlandır, bak bakalım halin nice olacak? Keza kıyameti, korkunç durumlarını, ürperilen hallerini, insanların hesaba götürülmelerini, hesabı, arasât meydanında durmayı bir canlandır, bak bakalım durumun nasıl olacak?"
İbrahim bu sözünün ardından bir sayha attı ve bayılarak yere düştü.
Savaş meydanında var olan tek şey, derin bir ölüm sessizliğiydi.
Sayfa 43 - Luna YayınlarıKitabı okudu
Kılıç erbabı iltifat ve ikram ile itidal üzere üstün ve seçkin olduklarında şeref ve izzet binalarını kötü rüzgarlardan korumak için din ve devlet uğrunda can ve başını esirgemeden hizmet edip harp meydanında gaza edip düşmanla dövüşmekte kalbi sadakatleriyle sebat ve gayretle çabalamada ihtimam eylerler.
Vatanseverlik (hamiyet) gereğince ölüm tehlikesinden dönmeyip, başka başka arzu ve isteklere sahip olarak keskin kılıçlardan yüz çevirmezler.
“İstanbul’dakiler rütbelerimi , nişanlarımı geri alacaklarmış…
Hakları yok çünkü ben onların her birini bir harp meydanında , bir hizmet karşılığında kazanmıştım. Salonlarda ve saraylarda değil ! “
Ardından sert bir refleksle hala göğsünde taşıdığı madalyayı gösterdi : “Bunu benden kimse alamaz. Bunu Anafartalar’da ateşin karşısında benim göğsüme taktılar !”
Sayfa 310Kitabı okudu
Garp Cephesinde Yeni Bir Şey Yok (Ciltli)Erich Maria Remarque · Everest Yayınları · 20203,261 okunma
Ben Filistin'im!..
~•~
Ben Filistin’im…
Siz susmayı tercih ederken en çok konuşan benim… Hakkında konuşulan ve sorgusuzca karara varılan yerdeyim. Gözlerim güneşin kızıllığına bakarken çok yanar, bir de ateş düşen evlere... O evler ki, misafirperverdir Hz. Şuayp’ten beri…
Ben Filistin’im…
Ardımdan yürüyenleri bilirim. Önüme düşenleri, çelme takmayanları… Yol
Vazife başında ve cihad meydânında iken şu mısralar, lisân-ı hâlidir:
Şahlanan bir ata benzer, kırarım kanlı gemi,
Sinsî düşmanlara, hâşâ, satamam benliğimi..
Benliğimden uzak olmaktır esâret bence,
Böyle bir zillete düşmek ne hazîn işkence...
Ebedî vuslatın aşkıyla geçer her ânım,
Dest-i kudretle yapılmış kaledir îmânım,
Bu mukaddes emelimden ne kadar dilşâdım,
Görmek ister beni Cennette şehîd ecdâdım..
Rûhum oldukça müebbed, ebedîdir ömrüm,
En büyük vuslata, Allah'a çıkan yoldur ölüm...
Tarihçe-i Hayat
