Stefan Zweig eserlerine devam etmeden yapamadım. Başka bir kitaba başlayıp bıraktım. Alışmışım olaya hemencecik girilmesine tabii. Inceleme biraz spoi içerebilir.
Kitabı 5 dakika belki olmuştur bitireli. Başlı başına Dr.B.'nin yaşadıklarındaki kadar olmasa da düşünmeye sevk ediyor. Dr.B. ile sevindim onun ile o çöküşü ruhsal olarak hissetmeye çalıştım. Sadece çalıştım.(çünkü anlatılmaz yaşanır bir hal) Gerçekten düşüncelerimizde boğulmak da bir nevi ruhsal ölüm. Nasıl bedenimiz suda boğulabiliyorsa düşüncelerimiz de bazen o su yerini alabiliyor. Işte yüzmeyi öğreten yol gösterici de Satranç oluyor Dr.B. için. Yapılan işkence yöntemi onun da dediği gibi orada kaldığı sürece sonsuz adeta. Kendi kendiyle oynamaya başlaması ise kapatılamaz bir hasara yol açıyor. Ayrıca Czentoviç'in kibrini her zedelediğinde sevindim.(McConnor gibi) Psikoloji birikimi olduğu belli yazarın. Eser bunu kanıtlar nitelikte zaten. Okunmalı diyorum. Iyi okumalar 
Stefan Zweig 
Satranç
Karadut
Thisbe, Kraliçe Semiramis'in ülkesi Babil'in en güzel kızı, Pyramus ise en yakışıklı delikanlısıydı. İki genç komşuydular aynı zamanda. Oturdukları evler birbirine bitişikti. Öyle ki, duvarlardan biri diğerinin de duvarıydı.
Gençlerin birlikte geçen çocuklukları zamanla aşka dönüştü. Evlenmek istediler. Ancak bitişik duvarlarının aksine