Emile zola, bu kitabında ölüm ile toplumsal eşitsizliği birbirleriyle bağdaştırarak, subjektif bir 5 öykülü kitabı ortaya koymuş. Ölüm üzerine diye, içim kararır diye düşünmüştüm ama öyle değildi. İç karartıcı kitaplara karşı aşırı hassasımdır o yüzden biraz çekinerek okudum. Hepsi de birbirinden hoş öyküler. Öncelikle 5 öykünün de farklı olması, beni çok etkiledi. Çünkü bilirsiniz; bazı öykü kitaplarında, öykülerin adı dışında pek fark olmadığı oluyor kdjdldk. Bu öykülerin kısa kelimelerle konularını açıklayayım:
· Birincisi / Aristokrat aile
· İkincisi / Burjuvazi aile
· Üçüncüsü / Esnaf bir aile
· Dördüncüsü / Köylü aile
· Beşincisi / İşçi aileye dair bir hikaye
Bu her öyküdeki aile de bir yakınını kaybediyor. Ölümü tarif edişi öyle güzel, öyle yalın ki... Bu anlatılmaz, okunur jjsj. Beni en çok etkileyen kitaplardan oldu ayrıca bu kitabı okuyunca hemen Emile zola okuma maratonuna giriştim tabii:)
