Kadınlar sessiz veda edermiş.
Hiç yaşanmamış bir aşk mıydı?
Yoksa sessizliğinin içinde yürek yakan haykırış mı?
Öyle bir gittin ki
Hangi cevabı versem yanlıştı...
bütün şiirler, bütün aşk sözleri, bütün yeminler. Ya anılar, hatıralar, şarkılar.
Babamın sohbeti, tabii ve samimi olduğundan, tesirliydi. Mübalağası yoktu, tecrübesi hissedilirdi konuşmalarında. Bir gün bir trende bir adam, babamı dinlerken, dalıp gitmiş, ineceği istasyonu kaçırmış. Gençlerden biri de bir gün; "Amca öyle konuşuyor ki, ölüme git dese, insan gidebilir." diyerek etkileme derecesini ifade etmişti.
insan, öldükten sonra bırakacağı bütün hâtıralarla, eserlerle, çocuklarla, ancak kendi memleketinde unutulmazlığın tesellisini bulabilir. Ölüme kadar gitme. Şimdi bile şu Boğaziçi’ndeki hâtıralar... Şu her birinde bizden bir parça yaşanmış evler, şu her taşı ve ağacıyla bizim olan, biz olan şehir, gök, memleket...
Tabii, değil mi, insan, öldükten sonra bırakacağı bütün hatıralarla, eserlerle, çocuklarla, ancak kendi memleketinde unutulmazlığın tesellisini bulabilir. Ölüme kadar gitme. Şimdi bile şu Boğaziçi’ndeki hatıralar… Şu her birinde bizden bir parça yaşanmış evler, şu her taşı ve ağacıyla bizim olan, biz olan şehir, gök, memleket…
Sayfa 208Kitabı okudu
