Bir an geliyor Madame de Prie oluyorum düştüğü duruma üzülüyorum bir an geliyor çok kibirli haketmiş diyorum. Betimlemeleri öyle yerinde ifadelerdi ki Stefan Zweig'in etrafında bu olay yaşanmış da gözlem yeteneği ile yazmış sanıyorsunuz. Diyecek daha söz yok.
Madame de Prie'ye gelirsek insanların samimiyetsiz ilgisine alışmış deyim yerindeyse kendisine köpek olmalarından zevk alan, yaşadığı ilişkileri hep bir yerlere gelmek için kullanan kibirli, hırslı bir o kadar da zeki bir kadın. Girdiği depresyon sonucundan intihar etti. Çünkü içindeki yangını bir başkasına anlatamayacak kadar kibirliydi. Sonu oldu bu. Sonunda istediği unutulmaz Kraliçe olmaktı olmayınca üzülmedim değil tabi. Her kitabının sonunda ağladığım gibi bunda ağlamadım. İçten içe belki de hakettiğini düşündüm az da olsa.
Stefan Zweig eserlerinde usta kalemini hep ölümle dans ettiren, ölümü hep bir çıkış, kurtuluş ya da kaçınılmaz son gibi yorumlayan muazzam bir yazar. Ölümle arasında ki bu yakınlık eserlerinden hayatına geçmiş olsa gerek ki eşiyle intihar etmiş. O da bu ölümle çıkışı bulmuş sanki.
