Aklı, insanla öldüğü gün öpüşecek.
Aklının korunması için Tanrı’ya ilk yalvaran insanın dileği yerine getirildi. O günden bu yana insanın aklı, Tanrı tarafından korundu. Belki bir kasada, belki de cennette. Çünkü aklın, insan bedeninden kaçabileceği beş delik ve akıl yoksunu bedende delilik vardı. Akıl, insandan korundu. İnsan, beş duyulu bir hayvan oldu. Bedeni ölümlü, aklı korunan, beş duyulu bir hayvan. Tanrı’nın insan olarak doğacağı güne kadar böyle sürecek. Aklı, insanla öldüğü gün öpüşecek. Hayattakilerse son ana kadar koklayacak, duyacak, görecek, tadacak, dokunacak ama asla düşünemeyecek. Çünkü aklı alınmış insana bırakılmış olan beyin, sahibine sadece hayal veren bir organdır. Var olanın üzerine kurulan hayaller. Oysa akıl, yoktan düşünce yaratır. Yoktan var etmek bir düşünce, yoktan var ettiğini düşünmek bir hayaldir. İnsan düşünmez, düşündüğünü hayal eder. Akıl sadece Tanrı, beyinse bir çocuk tarafından korunabilir. İnsanı koruyansa ölümdür. Bir hayal organıyla yaşadığı sürece kendine zarar verecek olan insanı sonsuz acıdan kurtaran ölüm, doğumdan üstündür.
Eleştiriye Açık-Düşünce İstemi
Mimarlık ve Felsefe, Dücane Cündioğlu'nun kaleme aldığı bu eser, farklı bir pencere sunuyor. Bildiklerim üzerine tartışma yapmamı sağlayan bir dil ve üslup ile karşılaştım. Ki onun da tam olarak istediğinin en azından kendimce bu olduğunu düşündüm. Ey talib, düşün diyor. Estetiği, kaygıyı, gözle görünen ve aradığını düşün. Bu zamana kadar bildiklerini unutmadan üstüne ekleyerek benim dile getirdiklerimi de düşün diyor. Dile getirilmeyen konulara, araştırılmayan tartışılmayan konulara değiniyor belki de. Kitaba başlarken kafamda kurduğum taslak bir senaryo vardı, mesleki açıdan okuyacağımı düşündüğüm. Ancak pek çok kesime hitap eden bir akış var. Halkın düşünmesi, akletmesi gereken hususlar içeriyor. Eleştirel yanları da yok değil ancak onun eleştirdiği kişi ve olaylar kadar, kendinin de eleştirileceğinin bilincinde kaleme aldığı yazıtı olumlu yanlarını hissederek tamamladım. 
Dücane Cündioğlu
Yani eş seçimimizi ve ilişkimizin içeriğini kişilik özelliklerimiz belirler. İlişkilerimizde olumlu ya da olumsuz yönlerimize en fazla benzerlik gösteren partnerleri buluruz. Örneğin geçmişimiz bize, fazla bağlanmadan yaşanan fiziksel yakınlaşmaların bizim için en doğrusu olduğunu öğrettiyse, tam bu kalıba uygun birilerini kendimize çekeriz.
Kadının yerinin (özellikle Türk toplumu için konuşuyorum) başta ataerkilliği öven İslam inancı ile değiştiğini eleştirdiğim zaman 'sen de İslam'a sövmek için yer arıyorsun' tepkisi ile karşılaşıyorum. İslam zaten ataerkillik üzerine inşa edilmiş bir inanç. Meselenin diğer tarafını göremeyen kadın/erkek inanan insanlar ise bunu İslam kadına değer veriyor, yüceltiyor şeklinde yorumluyor. Arap kültüründeki kadınlar için konuşuyorsak, evet haklısınız en azından Arap kültüründe yaşayan kadınlar için küçük de olsa olumlu bir gelişme olabilir. Ancak yine de bu düşüncenize tam katıldığımı söyleyemem. Kendi kültürünü bırakıp Arap kültürünü ve düşünce yapısını benimsemeye çalışmadan İslamiyet öncesi Türk kültürünü biraz anlamanızı isterdim ama kendisini Arap olarak hissedenler için yapacak bir şey yok 🙃
K
@K_Krzm
·15 Nisan 17:21
“Ailenin reisi baba savaşa veya ava gittiğinde erkek ve kız çocuğunu anne eğitirdi. Bu eğitimler sadece davranış disiplinleri değildi. Bu duruma Zemarkhos (Bizans), Wang Yen-te (Çin) ve İbn Fadlan (Arap) seyahatnamelerinde de rastlamak mümkündür. Kadınlar at binme ve ok atmayı bildikleri için çocuklarına bu eğitimleri de verirlerdi. İslamiyet öncesi Türk topluluklarında kız ve erkek çocukları arasında cinsiyet ayrımı gözetilmezdi, aynı tür harp ve davranış eğitimi bütün çocuklara verilirdi. Misalken Tirmurlu devlet geleneğinde hanedana bağlı tüm kız çocuklarının eğitimleri ve yetiştirilmeleri tıpkı erkek çocuklarının eğitimi gibi önemsenirdi. Bu nedenle erkek çocuklarının eğitimi için "atabeg", kız çocuklarınınki için ise "ateke" tayin edilirdi. Böylelikle hanedan içinde iyi eğitilmiş Timurlu kadınlar, gerektiğinde hanedan için veliaht yetiştirebilecek ya da devletin yönetimini ele alabileceklerdi...”
Aklının korunması için Tanrı’ya ilk yalvaran insanın dileği yerine getirildi. O günden bu yana insanın aklı, Tanrı tarafından korundu. Belki bir kasada, belki de cennette. Çünkü aklın, insan bedeninden kaçabileceği beş delik ve akıl yoksunu bedende delilik vardı. Akıl, insandan korundu. İnsan, beş duyulu bir hayvan oldu. Bedeni ölümlü, aklı korunan beş duyulu bir hayvan. Tanrı’nın insan olarak doğacağı güne kadar böyle sürecek. Aklı, insanla öldüğü gün öpüşecek. Hayattakilerse son ana kadar koklayacak, duyacak, görecek, tadacak, dokunacak ama asla düşünemeyecek. Çünkü aklı alınmış insana bırakılmış olan beyin, sahibine sadece hayal veren bir organdır. Var olanın üzerine kurulan hayaller. Oysa akıl, yoktan düşünce yaratır. Yoktan var etmek bir düşünce, yoktan var ettiğini düşünmek bir hayaldir. İnsan düşünmez, düşündüğünü hayal eder. Akıl sadece Tanrı, beyinse bir çocuk tarafından bile korunabilir. İnsanı koruyansa ölümdür. Bir hayal organıyla yaşadığı sürece kendine zarar verecek olan insanı sonsuz acıdan kurtaran ölüm, doğumdan üstündür.
Papa Eftim'e Bağlı Papaz Trantos'un Şüpheli Ölümü
"Seni şimdi biz geberteceğiz, sade seni değil fırsat düşünce Papa Eftim'i de, bütün Türk Ortodokslarını da!"
Papa Eftim'e bağlı papazlardan Trantos Kasım 1931'de hastalanır. İlk tedavisini yapan Kapayı namında bir doktor Trantos'a nüzul (felç) isabet ettiğini ve hastaneye kaldırılması gerektiğini söyler. Trantos,
Sayfa 145Kitabı okuyor
6 )Sözel judo: eleştiri ateşi altında olduğunuzda karşılık vermeyi öğrenin
değersizlik hissinizin nedeninin süregiden de öz eleştirileriniz olduğunu öğreniyorsunuz
Bu durum sürekli kendinize nutuk çektiğiniz ve sertt gerçekçi olmayan bir şekilde zulmettiğiniz üzücü bir iç konuşma şeklini alır
Genellikle öz eleştiriniz başka birinin sert bir
Sayfa 143
Tarihte yalanı olumlu ve yüce bir sanat haline getirmiş ilk uygarlık modern Batı medeniyetidir. İnsanlar ne iş yaparlarsa yapsınlar yüz kızarmadan, gözlerini kaçırmadan, sesi titremeden, güler yüzle, gür sesle, pişkince yalan üzerine yaşayan ilk sistem budur.
Bir görüş doğruysa, bir kez, iki kez, hatta pek çok kez susturulabilir, ama çağlar içinde onu yeniden keşfedecek insanlar genellikle çıkacaktır, ta ki baskıdan kurtulup bir daha susturulamayacak kadar ilerleyeceği olumlu koşulların ortaya çıkacağı bir döneme denk gelene kadar.
Sayfa 27Kitabı okudu
