#Okudumbitti
#Victoria
"Aşk bir insanı yıkabilir, onu tekrar ayağa kaldırabilir, onu yeniden rezil edebilirdi. Bugün bakarsın beni sevmiş, yarın seni, öbür gün onu! Böyle kararsızdı aşk. Koparılması imkansız bir mühür mumu gibi dayanıklı da olurdu, ölüm saatine kadar tıpkı sönmez bir nur gibi parlardı da; ölümsüzdü bu kadar. Peki neydi aşk?"
Ölümsüz bir aşkın hikayesi ....
Mesellerin; Victoria ve Johannes ile can bulmuş hali ...
Birbirine söylenmemiş sözler, aynı yoldan yürüyebilmenin umudu, yıllarca beklenen umutlar... Belki burada dolaşmıştır, belki bu ormanda nefes alıp vermiştir; bende onun geçtiği yerden geçmeliyim düşüncesi...
Şato sahibi bir babanın kızı ve değirmencinin oğlunun aşkı... Tutkuyu ,hayalkirikligini ,boyunegmeyi , bekleyişi yüreğinizde hissettiriyor yazar.
"Aşk bir insanı yere yıkabilir, onu tekrar ayağa kaldırabilir, onu yeniden rezil edebilirdi. Bugün bakarsın beni sevmiş, yarın seni, öbür gün onu! Böyle kararsızdı aşk."
Peki , onların aşkı nasıldı?
Yazarla tanışma kitabım oldu . Yerinde olduğunu düşünüyorum. Tadında bir aşk kitabı ve hikayesiydi.
Her zamanki gibi Stefan Zweig...
Stefan Zweig Korku kitabında da bir kadının yaşadığı duyguyu en profesyonel şekilde bir erkek olarak yansıtırken "Bir Çöküşün Öyküsü"nde de bir kadının yaşadığı içsel yalnızlığı yine çok kusursuz anlatıyor..
Spoiler...
Kitap, Paris'te ülke yönetirken bir anda kral tarafından bir köye sürülen Madame
Bombay’dan Dunkirk’e seyahat eden Narcissus adlı gemide yolculuk süresince yaşananları konu alan eseri çok keyifle okudum. Çok sevdiğim Joseph Conrad’ın kendi kişisel deneyimlerinden yola çıkarak yazdığı bu uzun hikaye, mürettebata son anda katılan ve geminin tek siyahi personeli olan James Wait üzerine kurulu. Hastalığını bahane ederek çalışmak
10/10 puan verdi
Bu kitabın bana kattığı en büyük farkındalık bir türlü 'an' yaşayamadığım oldu. Yazar hayatın hemen her noktasına değinmiş eserinde: evlilik, boşanma, tembellik, din, felsefe, eğitim,kıskançlık,tecrübe... Değindiği konuların hepsinde kesinlikle katılıyorum dedim resmen. İnsana kendini sorgulatıp eksiklerini bulmasında, düşüncesindeki yanlış bakışaçısını göstermede çok başarılı bir eserdi. Sanki tecrübe dolu bir büyüğümden nasihat dinliyor gibi hissettirdi, çok samimi bir kalemi var. Bence herkes kendinden bir şeyler bulabilir bu kitapta. Kişisel gelişim sevenlere tavsiyemdir, sevmeyenlere de şunu söylemek istiyorum ki mutlaka şans verin, hepimiz saygı duyduğumuz bir büyüğümüzü dinlemişizdir pek bir fark göremedim ben. Sondaki Hayat İle Röportaj kısmı tam olarak hayat mottosu yapılacak şekilde alın okuyun öğreninne yazdığını bence. Birkaç alıntı bırakıp gidiyorum, kitapla kalın.
*İnsanların yaşamı boyunca inşa edeceği en büyük eseri "kişiliğidir".
*Bütün hayallerimiz gerçekleşir,vazgeçemediğimiz sürece.
*Bu hayatın "kendi dışında" da bir yansıması vardır.
*Herkes aynı yaşta doğar aynı yaşta ölür, çünkü herkes <<an>> kadar yaşar.
*Her olumsuz durumda kendimize bir "pişmanlık duygusu " taktırmak haksızlıktır.
*Bu hayatın tek gerçeği ölüm değildir. Ölüm sadece bütün insanları kapsayan tek gerçektir.
*Güven tek kullanımlıktır.
*Bu hayatta yaptıklarımız, "sonsuzlukta" yankılanır.
Kar beyazdır ölüm..(son öykünün sonuna ithafen)
Kar beyazdır ölüm ellerinden gülüm.. (son öykünün son sahneleri tıpkı bu şarkının sözlerini anımsatıyor)
İnsanların bazen tatlı yalanlar duymaya ihtiyacı vardır.
Gençlik aşkı unutulmaz.
Doğa olaylarının insanlar üzerindeki olumsuz etkilerini konu alan karda acımasız ölüm teması olmak üzere üç tane dramatik kısa öykü anlatıyor.
208 syf.
10/10 puan verdi
Dünya Çocuk Klasiklerine girmiş çok güzel bir kitap. Gerçi çocuk diyorum ama bütün mesajları yetişkinlere. Hem de inceden inceye.
Bu kitabı çocukluğumda okumadım ama ismini çok duydum. Kısmet bugüneymiş. Bundan önce okuduğum Huckleberry Finn'in Maceraları adlı kitabı konusu daha derin ve daha sosyolojik olsa da bu kitabın derinlerinde de yayan mesaj daha çok çocukların yetiştirilme tarzlarına bir eleştiri.
Kendi çocukluğundan esintilerle oluşturduğu bu kitabı yazar, en önemli eseri olarak görmesinin sebebi, insan hayatının en değerli döneminin çocukluk olduğunun bilincinde olması.
Eser sade akıcı ve olaylar silsilesiyle örülmüş. Diğer eserinde ölüm argümanı az olsa da bunda baya fazla. Ama yine de olumsuz bir yanı yok.
Mark Twainin diğer eserlerine oranla bu çocuk kitaplarının sade yazılması ve çocuk mantığı ile olayların irdelenmesi bence sağlam bir kabiliyet gerektirir.
