Bütün güçlerimin üstünde bulunan akıl, dışarıda beni harekete geçiremiyor. Böylece hayat,benim için yük oluyor. Sanki ölümü özlüyorum.Hayattan tiksiniyorum!
BENİM SENİ SEVDİĞİM GİBİ
Özlemekse
Toprağın yağmuru
Çiçeklerin baharı
Gülün bülbülü özlediği gibi
Özlüyorum
Dünya bana ne veriyor? Hep acılara ve yokluklara katlanmak,benim dünyadan kısmetim bu. Sabahları hep korku ile uyanırım.Geçerken tek bir arzumu bile yerine getiremeyecek olan ve içimdeki bir sevinç belirtisini bile inatçı bir şekilde yaralayan,kalbimin yaratıcılığını,bin bir çirkin engel ile baltalayan gündüzü görünce,yalnızca ağlamak gelir içimden!Ortalığı gecenin karanlığı kapladığı zaman da yatağıma korkularla uzanırım.Çünkü alın yazımda yatakta da dinlenmek yok!..........................Bütün güçlerimin üstünde bulunan akıl ,dışarıda beni harekete geçiremiyor .Böylece hayat ,benim için bir yük oluyor.Sanki ölümü özlüyorum.Hayattan tiksiniyorum
Hayat benim için bir yük oluyor, sanki ölümü özlüyorum, hayattan tiksiniyorum..
Sayfa 46 - Kum saati yayınlarıKitabı okudu
Bir Yudum Kitap
İnsan işte, bazı vakit özlüyor. Kimi zaman bir başka insanı kimi zaman kışı kimi zaman baharı... Yıldız Ertan, "O güzel mevsimleri nasıl da özlüyorum. Âşık Veysel gibi gidiyorum gündüz gece." diyor ve ekliyor: "Kör oldum üstelik, göremiyorum." Dileğimiz odur ki, henüz görüyorken kavuşun özlediklerinize.
Yıldız Ertan -