Zaten alçakgönüllü bir adamdın,
herkesten uzak yaşadın
cami avlusunda.
Ölümün de gürültüsüz olsun!
...
Ölümün kimseyi sevindirmedi
Atsız arabasız kalktı cenazen
Alçak gönüllü bir adamdın
Herkesten uzak yaşadın
Cami avlusunda
Ölümün de gürültüsüz olsun
(Rıfat Ilgaz - Cenaze)
Sayfa 161
Yazmış olduğu romanlarla tanıdığımız, Batılı anlamda ilk romanların yazarı, Servet-i Fünun'un öncü kalemi Halit Ziya, romanlardaki kurguların aksine, bu kez hayatın ona hazırladığı kurguya maruz kaldı. Kendi ifadesiyle "Ne kadar iyi yetiştirilmek mümkünse öyle yetişsin." dediği ve öyle yetiştirildiğine inandığı evladı Vedat, arkasında
Sayfa 20 - Yunus Yağız - "Acı Hikayemiz"Kitabı okudu
Cenaze
Omuzlanınca tabutun
ilk defa kurtuldu ayakların topraktan;
pek muhteşem oldu medreseden çıkışın.
Bir dilim ekmeği çok görenler
yüzüne bakmayanlar
sağlığında dikildiler yol üstüne
bir selâmla ödediler bütün borçlarını...
Üzülme, gelmiyor diye çelenkler peşinden,
mevsimsiz oldu ölümün...
Ne olurdu bir kış daha bekleseydin,
bahar gelir çiçekler açardı...
Ölümün kimseyi sevindirmedi,
atsız arabasız kalktı cenazen.
Zaten alçakgönüllü bir adamdın,
herkesten uzak yaşadın
cami avlusunda.
Ölümün de gürültüsüz olsun!
Sayfa 48 - Çınar Yayınları, 2.Basım İstanbul Ağustos 2004Kitabı okudu
Ölümün Avlusunda
"Üstümüzde gün ışığı, alnımızda rüzgar
Yaşamak hükmünü sürdürse de tenimizde
Herkes biraz kendi cenaze töreninde..."
Sayfa 31 - Kırmızı KediKitabı okudu
#şiirpostu
Dostoyevski’yi “Gece yarısı uykusundan uyandırıp sürüklediler, Kılıç şakırtıları duyulur hapishanenin avlusunda”
BİR YİĞİTLİK ÂNI
Dostoyevski, Petersburg, Semenowsk Alanı
22 Aralık 1849
Ölümün Avlusunda
Yaşamak hükmünü sürdürse de tenimizde
Herkes biraz kendi cenaze töreninde...
Sayfa 42 - Promete YayınlarıKitabı okudu
Ölümün Avlusunda
Yaşamak hükmünü sürdürse de tenimizde
Herkes biraz kendi cenaze töreninde…
Sayfa 31Kitabı okudu
Ölümün Avlusunda
Baktıkça daha bir derinleşiyor gözleri
Salih çınar yapraklarını örtmüş yüzüne
Ben kalabalığun hüznünden topladığım bulutu
Bıraktım usulca tabutun üstüne
Ergül pusatsız bir soru caminin avlusunda
Ölümü bir başka ölümle düğümleyip çözerek
Sonuçlar çıkarıyor yaşamak adına...
Yakamızda bir dal suskunluk, bir boyun eğiş
Solgun fotoğraflardan bize bakan bir adam
Katıp anılarını ömrümüze, bedenini
Bir konuk gibi saygıyla uğurluyoruz toprağa
Üstümüzde gün ışığı, alnımızda rüzgar
Yaşamak hükmünü sürdürse de tenimizde
Herkes biraz kendi cenaze töreninde...
Yaşamak hükmünü sürdürse de tenimizde
Herkes biraz kendi cenaze töreninde...
Sayfa 31Kitabı okudu