Olun...

suçlu arar gibi etrafa bakıyordu
yoldan geçenleri, alttan yukarı süzüyordu
sonra birinin yolunu kesti
--bir dakika hemşerim
--Psikolog Hanım'ın yeri?
bu kadar sorabildi
yabancı, tabelayı işaret etti
döndü, gösterilen yere baktı
belli belirsiz başını salladı
gözlerini yumarak okumaya başladı
+evet burası
tabelada ikinci kat yazıyordu
girdi içeri, ikinci kata çıktı
kapının sağ üst köşesinde
Psikolog
böyle yazıyordu
üstünü başını düzeltmeye başladı
girmeye korkar gibi bir hali vardı
muayenehaneden içeri daldı
belliydi
ne yol görmüş ne de yordam bilmişti
Doktor Hanım'ın kapısına hemen yönelmişti
aynı anda yardımcısıda, Doktorun kapısına koştu
--dur kardeşim nereye
+sen çekil bacım, ben bilirim nereye
+neremin ağrıdığını, bilirim ben demeye
--bunların hepside hasta kardeşim
--dönde bir bak geriye
--git sıraya gir
--taaa en beriye
lafı bitmeden
kızcağızı kolundan çekti
+bacım dinle beni
+sanma beni bir deli
+en öne al beni
+sonra döner arkaya dersin
+bu adam hepinizden deli
+bizimle kalmasın burada
+sokalım hemen içeri
bir kaç çatlak sese kimseler rağbet etmedi
oyçokluğu ile
oldum ben öncelikli deli
sıramı bekliyorum
kuyruğum sıkışmış, nasılda tekliyorum
bir hasta çıktı kapıdan, yanında sevgilisiyle
ardından billur bir ses ile
--Sıradaki Hasta....
--Sıradaki hasta...Bir daha...Bir daha
O bendim ...
sesliyende Doktor Hanım
deli değildim sevdalı idim
ama burada herkes hastaydı
sıradaki her kimse ..O da hastaydı
kimseler girmeyince ilk ben sinerlendim
ben seçilmiş deliydim
en delileriydim
+kızdırmayın beni
+sıradaki kimse, hemen girsin içeri
sesler geliyor kulağıma sanki çok uzaklardan
--beyefendi sıra sizde, doktor hanım sizi bekliyor...
beyefendi kim? kim kimi bekliyor?
omuzumda, ürkek bakışlarıyla yardımcısının eli,
--sizi bekliyor Doktor Hanım... lütfen içeri
zıpkın gibi fırladım kapıya vardım
açtım kapıyı
eşikten öteye geçemedim
ortada kalakaldım
Doktor Hanım yer gösterdi
ben eşikte çakılı kaldım.
bir daha yer gösterdi...
lütfen dedi... sesi kulağımda yankılandı,
eridim kayboldum
o kadar küçüldüm
sandım kibrit kutusu oldum
sonra ayaklarımı sürüdüm
yaklaştım yakınlaştım
yalanım varsa namerdim
bir adım daha uzak olsaydı
koltuğa değil oracıkta yere yığılacaktım
yıkılmamak için
hiç bu kadar tutunmamıştım hayata,
o gün tutunduğum kadar koltuğa.
ilk...
halimi hatırımı sordu
halim harabtı
hatırı olanın, orada ne işi vardı
sonra bana hitaben;
--sizi dinliyorum
başımı kaldırdım
başım kalkmadan çivilenmişti havaya
göz göze geldik
gözlerimin içine bakan yosun gözleri kocamandı
bir daha yutkundum
+madem ki dinleyecekseniz ;
+kulaktan değil, candan dinleyin
+ben bitirmedikçe de lafımı bölmeyin
bu kadarını dedim de
ben bilirim ne kadarını diyemediğimi
sonra bir nefes aldım
yetmedi,
bir nefes daha aldım
rahat olun, dedi
elimi,
havada çivilenmiş başıma koydum
işaret parmağımla bir kaç kez kafama vurdum.
+burda yatar bir deli
elim yumruk oldu
başımdan aşağı, sol göğsüme çekiç gibi kondu
+burasıdır, kafadan yaptırır beni deli
durdu yüzüme baktı
O sıra anladım
benden de deli
O en deli
en'den de deli,
kapıyı gösterdi
--yoktur dedi bende merhemi
önce ben eğdim sonra Doktor Hanım başını eğdi
dermanım olsa fişek gibi
atacaktım dışarı
koltuğa yığılmış elli tonluk bedeni
ben boncuk boncuk terliyordum
O hiç bir şey olmamış gibi, müzik dinliyordu
+Doktooorr
+Benim de içim yanıyor..
o kadar hisli bağırmışım
salondakilerin yüreğini yakmışım
iki gözü iki çeşme, yardımcısı kapıdan baktı
doktor hanım, yok bir şey dedi
kapı tekrar kapandı.
anlat dedi, madem ortak oldum
bilmeliyim herşeyi, bir bir
O' nun için yaptıklarını şimdi bana da bildir.
+yazdım ,
+yüreğine, yüreğimi yazdım
+yetmedi ...
+çizdim,
+ismini yüreğime çizdim
+sevdamı yüreğime,
+ismini sevdama çizdim
duygulandı tabi
doktor ama neticede insan
zor duyulur titrek bir ses ile ancak sorabilmişti;
--yazdıkların, çizdiklerin yet.. me.. di.. mi?
derdime deva olacaktıysa da
bundan sonra tek bir kelimeye dahi nefesi yetmeyecekti,
+evet, yetmedi doktor hanım
+nefesinizin size yetmediği gibi
+ne yazdıklarım ne çizdiklerim,
+yetmedi Doktor Hanım
yetmedi ki;
kafayı çizdim...
Abdulselam GÖZÜTOK

Derler ya insan yedisinde neyse yetmişinde de odur bence değil emin olun ki insanlar zaman geçtikçe değişiyor.