Aşksız savaş olur mu?Oluyormuş demek ki.
Ben en büyük savaşım kendimle. Hem ondan uzak durmaya çalışmak, hemde uzak kalamamak. O güzel gözleri ile bana bakmasın diye dua edip, o bakışları olmadan da acı çekmek. Kendime, kalbime bir türlü söz dinletememek benim savaşım. Ben bir adam sevdim, onun gibisi yok. Onun sesi, onun cesareti, onun açık sözcülüğü, onun elleri, onun gözleri kimsede yok. O olmadığında benim hiç kimsem yok varsa savaşsın benimle. Kalbimi kıracaksa o kırsın. Unutulacaksam unutan o olsun. Bana kokusu kalsın. Bir türlü yakalayamadığım o muhteşem kokusu.
Bu insanlık nereye gidiyor böyle?
Çevrede bu aralar gözlemliyorum da insanlardaki bu şatafat gösteriş tüketim merakı ne böyle? Evleniyolar onu da al bunu da al yok bundan aşağısı olmaz illa bunu al sıfırdan ev kur bunu da al şunu da al aman şu eksik olmasın al. Ne gerek var, bunca şeye ne gerek var? Şöyle temiz düzgün eşyası olan eşyalı 1+1 2+1 bir ev tut geç keyfine bak. Bu
Bir zamanlar Kayseri'ye bir Yahudi gelmiş. Adı da Moiz imiş. Ticaret yapmak için çarşıda bir dükkan tutmuş.
Komşularına sormuş;
“Bu çarşıda en çok kimden çekinmeliyim?” diye.
Tüccarlardan biri, bir kaç dükkan ötesini göstererek;
“Bak, orada bir İhsan Ağa var, ona git. Lakin onun yanına desturla yanaş" demiş.
Moiz, İhsan