Ömer b. Abdülaziz'in (rahmetullahi aleyh) son cuma hutbesi
Ölümün acısını tatmış olan o fânilerin halleri ne kadar merhamete ve ibrete şayandır. Tanımadıkları bir âleme sefer etmişler, sevdiklerinden ayrılmışlar. Gelip geçici emanet bir hayatın gaflet uykusundan uyanmışlar ama iş işten geçmiş, telafi imkânı elden çıkmış. Naz ve nimet içinde beslenmişlerken yatak ve yastıkları kupkuru birer toprak olmuş. Terkettikleri mallardan istifadeleri kaldırılmış. Yaptıkları incir çekirdeği kadar olsun hayırlı bir amelin imdadını bekliyorlar. Düşünmeye değer bu hallerden ibret almaz mısınız?
Sayfa 52 - Mostar
