Okunu attı mı ölüm, siperler boşuna;
O şatafatlar, altınlar, gümüşler boşuna;
Gördük bütün insan işlerinin iç yüzünü:
Tek güzel şey iyilik, başka düşler boşuna.
Sâki, gökler, denizlerce dolgunum;
İçime sığmaz oldu coşkunluğum;
Bedenindeki et,kemik, sinir kaldıkça,
Dünyadaki yerini bil,kendinden şaşma.
Düşman ZaloğluRüstem olsa ger göğsünü,
Dostun Karun olsa iyilik altında kalma.
Okunu attı mı ölüm, siperler boşuna;
O şatafatlar, altınlar, gümüşler boşuna;
Gördük bütün insan işlerinin iç yüzünü:
Tek güzel şey iyilik, başka düşler boşuna.
Ölüp yok olma korkuların saçma
Yoktan vara yükselen dalga oldukça;
Sevgiyle İsa gibi dirilmişsin sen;
Ölüm yok artık sana dünya durdukça.
Düşünce göklerinin baş konağı sevgidir sevgi;
Gençlik destanının baş yaprağı sevgidir sevgi;
Ey sevginin sırlarından habersiz yaşayanlar,
Bilin ki tüm varlığın baş kaynağı sevgidir
Yüce varlık bize bir beden verince
Sevmesini öğretti her şeyden önce
Sonra şu delik deşik yüreğimize
Mana incileri sakladı binlerce...
Nedir;dedim bu yaşamak?
Bir düş,dedi;birkaç görüntü...
Herkes kendi kafasının kulu kölesi.
Sevip de yanmaktan kaçanların
Masal anlatmaktır bütün işi.
Bir gününü sevgisiz geçirdinse,yazık!
En boş geçen günün o gündür,inan bana.
Kim yüreğini uydurduysa aklına
Bir anını yitirmedi bu dünyada...
Tek güzel şey iyilik,başka düşler boşuna.
Ömer Hayyam