Fakat nasıl oluyordu? Bu mümkün müydü? İnsan bu kadar değişebilir miydi? Her şeyin bir hududu vardı.
Sayfa 81 - Ötüken - Fon Sadriştayn'ın Karısı
İnsanın birdenbire bütün ümitleri, bütün zevki, bütün neş'esi kaybolur. Gözünün önünde hayat, hava, ufuk, her şey kararır. Dostlar düşman görünür. Sevgililerden nefret edilir... Ben işte bu sinir denilen ateşsiz cehennemin içine düşünce kendimi kırlara atarım.
Sayfa 78 - Ötüken - Fon Sadriştayn'ın Karısı
Beklenilmeyen bir ölüm kadar ehemmiyetsiz ne olabilirdi? Fakat bu ölüm beklenildiği zaman ne müthişti!
Sayfa 71 - Ötüken - Teselli
Nâdân ile sohbet etmek güçtür bilene
Çünkü nâdân ne gelirse, söyler diline!
*Nâdân: kaba, görgüsüz
Sayfa 62 - Ötüken - Nâdân
"Kula kul olmak", fâni dünyâda "birisine minnettar kalmak" azapların en ağırı idi.
Sayfa 58 - Ötüken - Diyet
Şehirde yaşamak da, bir tür esirlikti.
Sayfa 54 - Ötüken - Diyet